Wednesday, October 21, 2009
หวยใกล้ออกแล้ว
วันนี้ประชุมกันเคร่งเครียดมาก เพราะไอ้ ก. มันนจะเคลมเวลา แต่เราว่า เราพึ่งจะเห็น Shop drawing ที่มันส่งมาแป๊ปๆ เองนะ (วันๆ นึงมี Shop เข้ามา 5 ล้านฉบับ เลยจำไม่ค่อยได้) เลยถามไปงงๆ ว่า ส่งมาวันไหน ตาเลิศที่เป็นลูกน้องมันตอบเสียงหนักแน่นว่า ส่งมาเมื่อวันศุกร์ที่ผ่านมา เราก้องงๆ เพราะไอ้ ก. หัวหน้ามันบอกว่าส่งมานานแล้วนะ ตาเลิศคงจำผิด คราวนี้ตาเลิศตอบเสียงหนักแน่นกว่าเดิมว่า “ผมจำได้ ไม่ผิดหรอกครับ เพราะมันเป็นวันหวยออก” เท่านั้นแหละ ฮาแตกทั้งห้องประชุม เราเลยพูดขำๆ ว่า “อืม... เลิศ พี่ว่าหวยใกล้ออกจริงๆ แล้วล่ะ” พลางนึกในใจว่า สงสัยตอนจะส่ง Shop ตาเลิศคงนั่งลุ้นหวยตัวโก่ง พอรู้ว่าโดนกินเรียบ เลยนั่งปั่น Shop มาส่งเราละมั๊ง ฮ่าๆๆ
ปล. เราพบว่าดอกไม้ประจำตัวเรา คือ ดอกชวนชม ทำไมนะเหรอ เพราะเราทิ้งๆ – ขว้างๆ มันสุดๆ รดน้ำบ้าง-ไม่รดบ้างตามยถากรรม แต่... แต่นอกจากมันจะไม่ตายแล้ว มันยังออกดอกอีกด้วย ฮ้า.... เลยอดไม่ได้ ต้องถ่ายรูปเก็บไว้เป็นที่ระลึกซะ ๑ รูป อิอิ...
Thursday, October 15, 2009
Business Dinner ครั้งแรกในชีวิต
Sunday, October 4, 2009
เทนนิสกะความฝัน
ปีนี้ด้วยบารมีคุณหญิง เราเลยได้ดูรอบเทนนิส Thailand Open รอบชิงชนะเลิศ อิอิ... คนที่ได้ตำแหน่งแชมป์น่ะ มือ 10 ของโลกเชียวนา นับเป็นบุญตายิ่ง เลยแซวหญิงว่า ขอให้ได้เป็นใหญ่-เป็นโตเร็วๆ เราจะได้ไปนั่งแถวหน้าริมสนามบ้าง เพราะคราวนี้นั่งไกลไปนิดส์นึง
พอดดูเทนนิสเสร็จ ก้อไปกินข้าวกัน (จากตอนแรกที่คิดว่าจะกินข้าวกันก่อน แต่เราดันตั้งนาฬิกาปลุกผิด เลยตื่นไปไม่ทันกินข้าวเที่ยงไม่ทัน เพราะมัวแต่(นอน)กินบ้านกินเมืองไปซะครึ่งเมือง เฮ้อ...) เราบ่นกะปุ๊กว่า เรากลุ้มใจเรื่องพี่หมูอ่ะ จะหายหน้าไปยังงัยดีให้บัวไม่ช้ำ-น้ำไม่ขุ่นวะ เพราะเรากลัวไอ้เก๋จะโดนบ่นเอานะดิ เลยได้แต่หวังว่ามุขเรามีลูกแล้ว 2 คน จะช่วยได้ เพราะเราว่าเรากะพี่หมูเนี๊ยมีวิถีการใช้ชีวิตไปกันคนละทิศละทางอย่างรุนแรงเลยนะ ให้มันแยกย้ายกันไปเลยเสียแต่เนิ่นๆ จะดีกว่า อีกอย่างนึง ตอนนี้คุณผู้ว่าฯ ได้ไปเป็นรองปลัดฯ แล้วด้วย อนาคตคุณหญิงรออยู่แค่เอื้อม โฮะๆๆ สวยเลือกได้จริงๆ นะเนี๊ย ฮ่าๆๆ
Friday, October 2, 2009
เดอะเอ็กซ์รีเทิร์น
Friday, September 25, 2009
ข่าวร้าย...
พอปร้ารอสกลับไป ป๋า PK ก้อหลุดปากออกมาว่า เพราะปร้ารอสจะลาออกแล้วรึป่าว เลยไม่วีนมาก ไม่งั้นตะกี้เราน่าจะโดยฆ่าแล้ว เราฟังแล้วใจหายวูบ เฮ้ย ทำไมคนที่ทำงานดีที่สุดในโครงการจะออกว่ะ แล้วโครงการจะไปรอดเหรอเนี่ย ถึงปร้ารอสจะขี้วีน แต่ปร้าก้อโคตรจะมืออาชีพ เราไม่เคยเจอสถาปนิกที่ทำงานดีขนาดนี้มากก่อนในชีวืต คอยอธิบายเราทุกอย่างแบบว่า กลัวเราสร้างผิดแล้วจะเสียเวลา-เสียทรัพยากร ตรวจงานก้อตั้งใจมากๆ เดินไซท์เป็น ชม.ๆ ฟังแล้วเศร้าโคตร กลับบ้านดีกว่า หมดไฟทำงานเลย...
Wednesday, September 23, 2009
ไม้ศักดิ์สิทธิ์
ตามด้วยมุขที่ ๒ ในการประชุมวันนี้ เนื่องมาจากว่าพี่ณัฐไม่มาประชุมคราวที่แล้ว เลยไม่รู้ว่าเฮียสั่งเปลี่ยนวงกบเหล็กสำหรับประตูกันไฟ เป็นวงกบไม้เนื้อแข็งแล้วเคลือบสารอะไรซักอย่างนึงแทน แล้วสุดท้ายมาลงตัวที่วงกบไม้ตะเคียนทอง เพราะผู้รับเหมางานประตูบอกว่า มันย้อมสีให้ใกล้เคียงกับไม้สักได้ พอมาถึงเรื่องนี้ เราถามผู้รับเหมาประตูว่า ตกลงมันวงล่ะเท่าไหร่ หรืออีกนัยนึง คือ จะมีงานลดกี่บาท พี่ณัฐก้องง ถามว่าวงกบไม้ตะคียนทองมาจากไหน เราก้อตอบว่า เฮียสั่งเปลี่ยน พี่ณัฐก้อไม่เก็ทว่าแล้วทำไมต้องเป็นไม้ตะเคียนทอง เป็นไม้เนื้อแข็งอย่างอื่นไม่ได้เหรอ เราตอบหน้าตายว่า “คงเพราะมันเป็นไม้ศักดิ์สิทธิ์อ่ะค่ะ ไม่ไหม้ไฟ” ทำเอาพี่ณัฐอึ้งไปเลย แบบว่าจะเชื่อเราดีป่าวน๊า แต่ดันมีคนกลั้นไม่อยู่ขำออกมาก คราวนี้เลยฮาแตกกันทั้งห้องประชุม พี่ณัฐเลยไหวตัวทันรับมุขต่อทันทีว่า “อ๋อ... เหรอ... ระวังมีน้ำมันออกมาด้วยนะ แล้วอย่าให้คนงานไปขูดขอเลขเด็ดล่ะ เพราะเดี๋ยวจะกลายเป็น Defect นะ” แหม... เซ็ง... อำไม่สำเร็จ เชอะ...
Sunday, September 20, 2009
ผ้าไหมสีชมพู
พอได้คุยกันจริงๆ ทำเอาเราปาดเหงื่อ เพราะพี่หมู (ยังคงเรียกพี่ต่อไป) นอกจากจะเป็น พี่หมูบ้า (เราว่าคนสติดีๆ ไม่น่ากล้าคบกะเรา) แล้ว ยังเป็น พี่หมูสู้ชีวิตอีกด้วย เทียบกะเราซึ่งชีวิตไร้สาระแล้ว ทำให้เราดูไร้สาระขึ้นไปอีก เฮ้อ... ท่าทางหนทางฟามรักจะไม่สดใส มีอุปสรรคใหญ่หลวง ควรถอนตัวโดนพลัน ¬_-“
ว่าแล้วก้อนึกถึงหนังเรื่อง The Proposal ขึ้นมาได้ เราชอบว่ะ ที่สำคัญพระเอกหล่อมาก ซานดร้าก้อน่ารักดี แต่ปร้าๆ บอกว่า ดูป้าแกแก่มากแต่หุ่นยังดีอยู่ เราชอบตอนที่ป้าแกมาถึงออฟฟิส แล้วพระเอกส่ง message บอกทุคนว่า นังแม่มดขี่ไม้กวาดมาแล้ว ฮาดีว่ะ เราว่าที่ออฟฟิสเรา ก้อคงมีคนนินทาเราอย่างนี้เหมือนกัน กลับมาเรื่องหนังต่อดีกว่า เรากะว่าจะไปซื้อ DVD เรื่องนี้มาเก็บไว้เลยล่ะ เผื่อจะเป็นแรงบันดาลใจให้เราขอใครซักคนแต่งงาน แต่... แต่เราจะไปขอใครแต่งงานดีว่ะ เราบอกกะปุ๊กว่า ยังมีอีกเรื่องเป็นหนังแนวนี้เหมือนกัน เป็นของน้องเคน กะว่าจะดู จะได้มีมุขมาจีบผู้ชายบ้าง ฮ่าๆๆ
เผลอแปีปเดียวอาทิตย์หน้าก็ครบ 3 อาทิตย์อีกล่ะ มี Project Meeting อีกล่ะ ทำไมเวลาผ่านไปไวเหมือนโกหกแบบนี้ อาทิตย์หน้าคงต้องทอผ้ากันจ้าละหวั่นอีกแล้วซิเนี่ย เฮ้อ...
Sunday, September 6, 2009
ดำน้ำเกาะเต่า
อกหักจากบาหลี เพราะพี่จิงงานเข้า เลยเบี้ยวซะดื้อๆ เราอุตส่าห์ไปง้อไอ้อู๊ด ก้อไม่สำเร็จ ไอ้ครั้งจะไปเดราวัณกะนก ก้อไม่มีเงิน (5X,XXX ไม่รวมตั๋วเครื่องบิน แถมต้องลางานอีกตั้ง 3 วัน) กำลังหงอยๆ อยู่พอดี Ritzy ก้อแชทมาชวนไปดำน้ำที่เกาะเต่า เรารีบตอบตกลงทันที เอาว่ะ ไปเกาะเต่าแก้ขัดก่อนก้อยังดี
พอ Ritzy ส่งรายชื่อคนที่ไปด้วยมา เราล่ะหนาว เพราะล้วนแล้วแต่เกิดใน Series 2 ทั้งสิ้น ยังดีมี Dive master ที่อยู่ใน Series 1 แต่ก้อยังเด็กกว่าเราอยู่ดี แต่ก้อเอาเหอะ ป้าจะพยายามไม่ปรี๊ดแตก เพราะจากประสบการณ์ทำงานกะ Ritzy เดาได้เลยว่า มันจะต้องเป็นทัวร์ที่เรื่องมากวุ่นวาย-และจัดการอะไรไม่ได้เลยแน่นอน
เริ่มจากออกเดินทาง กว่าล้อจะหมุนจากบ้านโกฮิม (เพื่อน Ritzy ที่รวยโคตรๆ เสียดายที่เราไม่มีรุ่นเด็กๆ จะแนะนำให้มันรู้จัก ไม่งั้นคงมีโอกาสได้มีน้องเขยรวยๆ กะเขาบ้าง) ก้อปาไป ๑ ทุ่ม แล้วยังจะจอดกินข้าวที่ Big C อีก เราต้องรีบไปแสดงความคิดเห็นว่า กรุณาจอดปั๊มเถอะน้องรัก เดี๋ยวจะเลยเถิดถึงท่าเรือตี ๕ ได้นะจ๊ะ เลยทำให้มาถึงเรือตี ๒ เท่านั้นเอง แต่น้องๆ ทุกคนไฟแรงมากกกกก ไม่ยอมไปนอน ขอ Brief เรือกะไดฟ์พรุ่งนี้ก่อนอีกตะหาก กว่าป้าจะได้นอนก็ซัดไปตี ๓ พลางนึกในใจว่า พรุ่งนี้กรูจะตื่นมาทันดำน้ำ ๗.๓๐ น. รึป่าวน๊า
ปรากฎว่าเราเมาเรือโคตรๆ (ทั้งๆ ที่ดำน้ำมากหลายครั้ง นี่เป็นครั้งแรกที่ลุกไม่ไหวจริงๆ ปวดหัวโคตรๆ) เลยขอ Skip dive นอนไปเรื่อยจน ๙ โมงกว่า ก้อนึกขึ้นมาได้ว่า ควรจะไปจัดการกะ Gear Bag ที่ท้ายเรือก่อนที่ทุกคนจะขึ้นมาจากน้ำ เพราะมันจะโกลาหลมาก แต่พอเดินออกจากห้องไป ก็ต๊กใจ อ้าว กลุ่ม ๒ ยังลงน้ำไม่หมดเลย บีมกะหลีเลยชวนเราลงกลุ่ม ๓ ด้วย อือ เอาก้อเอา พลางนึกในใจ แหม... ทำมาเป็นนัด ๗.๓๐ น. นี่อ่ะนะ
ผิวน้ำแรงโคตรๆ แต่ใต้น้ำโอเค แต่ขุ่นนิดหน่อย ส่วนสภาพใต้น้ำก้อโอเคตามประสาเกาะเต่า แต่ที่เราเซ็ง คือ แบตกล้องเราเจ๊ง ถ่ายไปไม่กี่รูปก้อแบตหมด แหมโว๊ยยยยย ดำน้ำวันแรกพาไปด้วยดี เราลงครบ ๓ ไดฟ์ ตามที่ตั้งใจไว้ พอเราไม่ลง night dive (ก้อเกาะเต่าจะมีอะไรให้ดูล่ะ ถ้าเป็นมานาโดล่ะก้อ พลาดไม่ได้เชียว เป็น night dive ที่เจ๋งที่สุดในชีวิตเราเลยล่ะ) หลีก้อรีบไม่ลงทันที พลางบอกว่า พี่หนิงอยาก skip dive ไหน ให้บอกเลย หลียินดี skip เป็นเพื่อน (ก้อหลีเมาเรือตลอดเวลา ที่มาดำน้ำเนี่ย เพราะมาเป็นเพื่อนแฟน) เราล่ะแอบขำ ประโยคพวกนี้มันคุ้นๆ ว่ะ ฮ่าๆๆ
วันที่ ๒ เด็กน้อยบ้าพลังทั้งหลายบอกว่า จะทำ ๔ เดย์ไดฟ์ เราล่ะขำ เพราะคณะนี้โคตรจะเรื่อยเปื่อยกันเลย แล้วก้อเป็นไปตามที่เราคิดว่า ไม่มีทางทำสำเร็จแน่นอน เพราะไดฟ์แรกก็ซัดไป ๙.๐๐ น. แถมทำให้ ๒ ไดฟ์ต่อมา ต้องทำติดๆ กันด้วย เพราะยังต้องตีเรือไปที่ฝั่งอีก แต่วันที่ ๒ นี่เราเหนื่อยมากกกกกก เพราะน้ำแรงโคตรๆ ทั้งผิวน้ำและใต้น้ำ แถมขุ่นมากอีกตะหาก ไดฟ์สุดท้ายเนี่ย ขุ่นโคตรขนาดต้องใช้ไฟฉายกันทีเดียว (อาจจะขุ่นที่สุดในชีวิตเราทีเดียว) แถมคลื่นแรงมาก ขนาดเราขึ้นเรือไม่ไหว ต้องให้เขามาช่วยดึง BC ทุลักทุเลมาก
แม้ว่าจะไม่เจอหลามวาฬ น้ำก้อทั้งแรงทั้งขุ่น และไม่ได้มากะปร้าๆ แต่เราก้อยังรู้สึกดีกับการดำน้าอยู่ดี (แต่ที่แน่ๆ ดีกว่าทำงานแน่นอน ฮ่าๆๆ) และไม่คิดว่าจะเลิกดำน้ำในเร็วๆ นี้อย่างแน่นอน แม้ว่าอายุจะเข้าใกล้แยกหลักสี่เข้าไปทุกขณะก้อตาม สัญญากะตัวเองว่า จะไม่ขี้เกียจออกกำลังกาย จะได้มีแรงดำน้ำไปนานๆ เผลอๆ อาจจะได้พาน้องฟ้าไปดำน้ำด้วยก้อได้นะ อิอิ...
Friday, September 4, 2009
คนมีบุญ อิอิ...
แต่... เผอิญเราเป็นคนดี-มีบุญ พราะท่านเลยคุ้มครอง หรือเพราะเมื่อวานปร้ารอสมีประชุมต่อยาวนานมาราธอน (เฟส 2) วันนี้เลยไฟหมด ถามเราไม่เยอะ หรือเพราะว่า มีช่างนะ (Beach Boy) มาคุยด้วยก้อไม่รู้นะ วันนี้ปร้าเลยอารมณ์ดีมาก ถามไม่เยอะ แถม approve แหลกลาน ทุกอย่างผ่านฉลุย เราคิดเลยว่า ต่อไปเราจะเอาช่างนะมาถวายตัว เอ๊ย เข้าประชุมด้วยทุกครั้งไปแล้วล่ะ เพราะหนทางดูช่างสดใส งานนี้เราเลยรอดตายอย่างหวุดหวิด 555... แถมตอนท้ายปร้ารอสมีจีบช่างนะออกอากาศด้วย โดยการถามช่างนะว่าอายุเท่าไหร่แล้ว ช่างนะก้ออายบิดไป-บิดมา ไอ้สุหัวไวมาก ตอบแทนว่า 18 แต่ปร้ายังไม่เลิก ถามต่อว่า มีลูกรึยัง คราวนี้ช่างนะตอบเสียงสั่นๆ "No. I'm still single." ส่วนช่างเบียร์น้องรักกระโดดไปแอบข้างหลังช่างนะทันที (กลัวโดนถามสุดๆ) แหม... เขาไม่สนใจขาวๆ-เหน่อๆ อย่างแกหรอกยะ ส่วนชะนีอย่างเราไม่เป็นที่น่าสนใจเลย ปร้าเลยจบคำถามแต่เพียงเท่านี้
ออกมาจากห้องประชุม ช่างนะแซวตัวเองทันทีว่า "ต่อไปพี่เรียกผมว่า Narong Logy (นะ-รง โลกี) ได้เลยครับ" เอ๋เลยมุขกลับว่า "อ้าว ไม่ใช่ รอส จันทนา หรอกเหร๊อ" เลยฮาแตกกัน แต่ที่แน่ๆ งานนี้มีแต่คนแซวช่างนะว่า จะได้ระเบิดถังส้วมก็คราวนี้แหละ เหอๆๆ เราเลยได้ทีมุขไปกะเขาด้วยว่า "ได้ดีแล้วอย่าลืมเจ๊นะ เพราะงานนี้เจ๊ดันสุดฤทธิ์" 555...
Tuesday, September 1, 2009
ยังไม่สำนึก
Monday, August 31, 2009
เช้าวันจันทร์
1) รายงานรถบรรทุกตก Platform เมื่อวานเย็น
2) น้ำรั่ว Sale Office (ยัยเจ้มาร์เก็ตติ้งโวยเช็ดตั้งแต่เช้า)
3) หิน ตย. ที่ต้องใช้เวลาในการสั่ง 2 เดือนจากสเปน เพื่อจะให้ปร้ารอสรีวิวในวันมะรืนนี้มาถึง กทม. ในสภาพแตกหักเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อย (แล้วจะเอาอะไรให้ป้ารีวิวดีล่ะ ใช้กาวตราช้างติดได้ไม๊ฟระ)
4) บันไดโครงสร้างบิดตัว จนทำให้ผนังร้าว (ทำบันไดไป ๓ ห้องแล้วด้วย ผนังก้อก่อเสร็จไปแล้ว แถม ๑ ในนั้น ยังเป็นห้อง ตย. ที่จะส่งมอบกันด้วย จะหยุดงานดี หรือจะเถือกทำต่อไปดีน้อ...)
5) ตามแบบป้อมยามจาก Landscape Designer ที่ตามงานยากที่สุดในโลกให้ที่ปรึกษาด้าน Traffic เพราะเขาต้องรีวิวเพื่อใช้แนบแบบส่ง กทม. วันนี้ (แต่คุณพี่มาบอกวันนี้ว่ายังไม่ได้รับแบบเลย อ้าว ไม่รอให้ถึงพรุ่งนี้แล้วค่อยมาบอกล่ะคะ แหมมมมมม...)
6) เช็คเรื่องผนังลิฟต์ไม่กันเสียงด่วน (อันนี้ทั่น มท. 2 - พี่แตน สั่งมา เพราะมันพันกับรุ่นลิฟต์ที่ออก PO ไปเมื่อ 3 ชาติที่แล้ว แถมเดือนหน้าจะลงเรือมาเมืองไทยแล้วด้วย ยังดีที่มาบอกวันนี้ ไม่รอให้ของมาถึงไซท์ก่อนเลยค่อยบอก)
7) มท. 1 เมลล์มาสั่งว่า จะไม่ซื้อ Sliding Track จาก Supplier V แล้ว ขอให้เปลี่ยนไปซื้อจาก Supplier H แทน เพราะมีโมเดลที่เฮียถูกใจ แต่เนื่องจากได้ออก PO ไปแล้วเมื่อชาติที่แล้ว จึงขอให้รีบแก้ไขโดยด่วน
อืม... เช้าวันจันทร์ยังไม่ 11 โมง เลย มีแค่ 7 เรื่อง จิ๊บๆ ท้างนั้นนนนนนน...
Sunday, August 30, 2009
Preventive Maintenance
Monday, August 17, 2009
ป้าเลี้ยง (มะใช่พี่เลี้ยง)
Friday, August 14, 2009
ใครบอกเหรอว่าจะใช้คอนซัลท์ทีมเดียวกันหมด
Wednesday, August 5, 2009
ลืมตัว
Wednesday, July 22, 2009
ฟอร์มไม่มีตก
พอประชุมออกมา เห็นพี่ น. นั่งกุมขมับอยู่ เลยไปถามว่าเกิดอะไรขึ้น พี่ น. พูดเสียงเซ็งๆ ว่า คุณ CM ไม่ยอมให้ตั้งศาลให้ตาสาย แม้ว่าตาสายจะมาเข้าร่างคนงาน 2 รอบ เพื่อขอศาลส่วนตัวก็ตาม คุณ CM บอกว่าให้แก้ปัญหาโครงการล่าช้าด้วยวิธีทางวิศวกรรมก่อน อ้าว แล้วอย่างนี้ตาสายจะให้ลาภ (เลข 3 ตัว) จริงรึป๊าวเหน๊อ ต้องลุ้นกันต่อไปด้วยใจระทึกโดยพลัน
Wednesday, July 15, 2009
เงินเดือนขึ้นแล้ว ตั้ง 248.67 บาท
กลับมาออฟฟิส เลยเซ็งรอบ 3 เพราะรออยู่ 6 เดือนกว่าๆ ในที่สุด คุณพี่ น. ก็ประกาศเงินเดือนขึ้นแล้ว อิชั้นได้ขึ้นเงินเดือนเป็นจำนวนทั้งสิ้น 248.67 บาท ต่อ เดือน อ่านว่า สองร้อยสี่สิบแปดบาทหกสิบเจ็ดสตางค์ อ่านอยู่ 3 รอบ แล้วไปถามพี่ณัฐเขาว่า พี่พิมพ์ตกไป 1 หลัก หรือป่าวคะ พี่ณัฐยืนยันว่า “ไม่ เพราะผมได้ขึ้นเงินเดือน 700 กว่าบาท หนิงจะได้มากกว่าผมได้งัยล่ะ” แล้วเลยสั่ง KFC มาปลอบใจ เป็นชุดสุดคุ้ม 299 บาท พอ KFC มาส่ง พี่ณัฐดันลืมกระเป๋าตังค์ไว้ในรถ เลยบอกให้เราออกไปก่อน แต่วันนี้เรารมณ์เสียสุดๆ เลยตอบไปว่า “พี่ค่ะ เงินเดือนขึ้นยังไม่พอจ่ายค่าชุดสุดคุ้มเลยนะคะ กรุณาไปหยิบกระเป๋าตังค์มาจ่ายค่าไก่เองค่ะ” พี่ณัฐเลยต้องก้มหน้าเดินไปหยิบกระเป๋าตังค์ กินเสร็จ เราก็กลับบ้านเลย เบื่ออออออออออออออออออออออ
Tuesday, July 7, 2009
ป่วย
Sunday, June 14, 2009
อย่าประนีประนอมในเรื่องความสวย-ความงาม
สวดมนต์เสร็จ จะนอนล่ะ อาอี๋ก้อเห็นน้องมุกลุกขึ้นมาหยิบตลับแป้งของมามาออกมาทำท่าทาแป้ง(ปลอมๆ) ก็เลยพูดว่า “จะนอนแล้ว จะสวยไปทำไมละคะน้องมุก” น้องมุกตอบเสียงราบเรียบโดยยังคงผัดหน้าต่อไปอย่างมุ่งมั่นว่า “เพื่อความสวยของวันพรุ่งนี้” เท่านั้นแหละ อาอี๋รีบกระเด้งตัวจากเตียง หยิบ Night Cream ขึ้นมาทาหน้าทันที แหม... เกือบไปแล้วไม๊ล่ะ เพื่อความสวยของวันพรุ่งนี้ ลืมไปได้ยังงัยเนี่ยเฉลิมพร...
ผิดกะคุณพี่สาวที่เป็นนักกิจกรรมแบบไม่สนใจความงาม ล่าสุดก็ไปเรียนขี่ม้า เออๆ เด็กๆ บนหลังม้าเนี่ย ดูดีจริงๆ แต่แจ้แอบบอกว่า วันก่อนน้องฟ้ามาขอเรียนชกมวย เฮ้ย... ทำไมมันตรงข้ามกันอย่างนี้ละเนี่ย…
Saturday, June 13, 2009
สองหนุ่ม
Thursday, June 11, 2009
รายงาน รปภ. นะ ไม่ใช่ ขายหัวเราะ
Sunday, May 31, 2009
Wednesday, May 13, 2009
พาลูกสาวไปศัลยกรรม
Saturday, May 9, 2009
Day 9 - Shopping & Shopping
เครื่องลงบ่ายๆ เรากะปุ๊กเห็นคิวตรวจโรคหวัด 2009 ยาว เลยช้อปกันไปเรื่อยอย่างเมามัน จนมาถึงที่สายพานกระเป๋า ก็ไปดูเบอร์สายพานที่สกรีนกัน ปรากฎว่ามันไม่มีไฟล์ทของการบินไทยที่เรานั่งมา กำลังงงๆ กันอยู่ ก็มี จนท. มาถามว่า “คุณ 2 คน คือ คนที่มากะคุณยายนั่งรถเข็นใช่ไม๊ครับ” ปุ๊กรีบตอบว่า “ใช่" เรายัง(มีหน้า)หันไปถามอีกว่า “จะใช่เหรอ คุณยายเลยเหรอ” ปรากฎว่า ใช่จริงๆ ด้วย ก้อเรา 2 คน เล่นช้อปกันนานมากกกกก จนกระเป๋าหมดสายพาน มิน่าล่ะ เขาถึงเอาไฟล์ออกจากสกรีน คนไปกันหมดแล้วทั้งสายหาน เหลือแม่นั่งรออยู่คนเดียว จน จนท. เขาสงสารจัดการเอากระเป๋าใส่รถเข็นให้เรียบร้อย ว้า... น่าอายจริงๆ เลย...
Friday, May 8, 2009
Day 8 - Narita
ตอนเย็นออกมากินบะหมี่ เลยถามเด็กในร้านเพื่อหาร้านช้อปปิ้ง น้องๆ แนะนำให้ไปร้านอิออน เราถึงบางอ้อทันที ก็มันเป็น Shopping Mall ที่ทัวร์ไทยต้องแวะก่อนขึ้นเครื่อง เลยนั่งรถเมลล์ไปกัน ก่อนไปก็ถามน้องเขาซะละเอียด เพราะกลัวจะนั่งเลยป้าย แต่พอเห็นมอลล์ ก็ขำกันใหญ่ จะไปเลยได้งัย เพราะป้ายอันเบอเริ่ม แถมยังสุดสายที่นี่อีกตะหาก เลยได้ช้อปปิ้งกันสมใจ เรากะผู้ว่าได้รองเท้ามาคนละคู่ อิอิ...
Thursday, May 7, 2009
Day 7 - ตามหาฟูจิซัง 2
Wednesday, May 6, 2009
Day 6 - ตามหาฟูจิซัง 1
อาหารที่โรงแรมแพงมาก เลยตัดสินใจนั่งรถออกมาซื้อข้างนอก กว่าจะได้ซื้อ ต้องพูดกันอยู่นานกว่าจะเข้าใจ น้าๆ ที่ร้านใจดีมากๆ พยายามช่วยพวกเราสุดๆ แถมยังมายืนเอาใจช่วยระหว่างรอรถเมล์กลับโรงแรมอีกตะหาก เราบอกปุ๊กว่า นี่ถ้าพวกเราพลาดรถเมลล์เที่ยวสุดท้าย ยังงัยซะพวกน้าๆ ต้องช่วยให้พวกเรากลับโรงแรมจนได้แน่นอน เลยทำให้ประทับใจคนญี่ปุ่นมาก พูดภาษาอังกฤษไม่ได้ ก็ให้อภัยได้ค่ะ แต่เอ... สงสัยกลับไปเราคงต้องไปเรียนภาษาญี่ปุ่นเพื่อการท่องเที่ยซะวแล้วละมั๊งโรงแรมที่พักมีวิวฟูจีด้วย แต่เสียดายที่ฝนกตกตลอด เลยมองไม่เห็นฟูจิ แถมยังไปเดินเล่นริมทะเลสาปไม่ได้อีกตะหาก เซ็งจริงๆเลย เฮ้อ..
Tuesday, May 5, 2009
Day 5 - Matsumoto
Monday, May 4, 2009
Day 4 - Japan Alp
ก่อนข้าม Japan Alp
Sunday, May 3, 2009
Day 3 - Kanazawa
ภายในสวนเคนโรฯ และมุมตะเกียงหินมหาชน
เขตเมืองเก่า
คิตตี้ปลอมตัวเป็นซารุโบโบ
Saturday, May 2, 2009
Day 2 - Shikarawago
Hida beef ย่าง (การันตีความอร่อยโดยผู้ว่า)
ทิวลิประหว่างทาง สวยมากมาย
จุดชมวิวของหมู่บ้านชิคาราฯ
ในหมู่บ้านชิคาราฯ
ตลาดเช้าทาคายามา