คนแก่

เช้านี้อิชั้นต้องตื่นเช้ามาก เพราะก๋วยเตี๋ยวเรือจะมาตั้งแต่ ๗ โมงเช้า (ที่พวกเราแอบนินทากันว่า สงสัยป้าแกคงให้ลูกจ้างพายออกมาจากสวนเพื่อให้ได้บรรยากาศก๋วยเตี๋ยวเรือ) แต่ก็คุ้มที่ตื่นเช้า เพราะรสชาดก็โอเค แถมฝนตกหน่อยๆ ได้บรรยากาศบ้านสวนดี ป้าๆ ซัดกันคนละ ๒-๓ ชาม

ก่อนกลับป้าก็เฉลยเรื่องน้ำสมุนไพรที่แกเตรียมไว้เมื่อวาน น้าเขยปุ๊กโดนทายว่า เป็นคนกลัวเมีย ก็เลยฮากันใหญ่ ส่วนเราเป็นคนอ่อนหวาน ไอ้เก๋ฟังแล้วขำใหญ่ แต่พอปุ๊กเดินมาเคลียร์เรื่องเงิน ป้าแกก็พูดชมปุ๊กว่า หน้าเด็กเหมือนเด็กมัธยมปลาย!!! เก๋หันมาพูดกับเราทันทีว่า “ป้าสตอเบอรรี่วะ” แล้วก็ได้เวลาไปชม “พิพิธภัณฑ์แมว” ที่ชาวคณะ (ยกเว้นพวกเรา) อยากจะไปกันตั้งแต่เมื่อวาน แต่เวลาไม่อำนวย

“พิพิธภัณฑ์แมว” ที่ว่า เป็นบ้านหลังนึง ที่เขาเพาะพันธุ์แมวไทยขาย และเปิดให้คนทั่วไปเข้าชม (ก็แน่ละซิ ไม่งั้นจะขายได้งัย) เราว่ามันเหมือน “ฟาร์มแมว” มากกว่านะ แต่ที่แย่สุด คือ เหม็นมาก เรา, เก๋ และนก เลยรออยู่ข้างนอก พร้อมนินทาเจ้าของฟาร์มไปพลางว่า ทำไมถึงเอารูปแต่งงานใหญ่เบอเริ่มเทิ่มมาวางอยู่หน้าบ้าน ผิด Concept “พิพิธภัณฑ์แมว” จริงๆ ออกจาก “พิพิธภัณฑ์แมว” ก็เที่ยงๆ ได้เวลาหาข้าวเที่ยงกิน ระหว่างทางเรากับเก๋ได้ยินว่า ญาติๆ ปุ๊กจะแวะโน่น-แวะนี่ด้วย (ซึ่งส่วนใหญ่เป็นพวกออกแนววัดวาอาราม) เลยแซวกันว่า พอแก่แล้ว ก็จะเป็นแบบนี้ เถลไถลออกนอกเส้นทางตลอดเวลา ตั้งใจจะกลับถึงบ้าน 6 โมงเย็น จะไม่มีวันสำเร็จได้ ดูแม่เก๋กับแม่เราเป็น ตย. ก็ได้ เก๋ถามว่า พอแก่ๆ แล้วพวกเราจะเป็นไม๊ เราตอบว่า “พี่ว่าเราเป็นแล้วล่ะ ดูที่ไปหัวหินคราวก่อนดิ ๕๕๕...” นกเลยชวนออกนอกเส้นทาง เพราะอยากไปพระราชวังสนามจันทร์มากกว่า พวกเราเลยขอลงก่อนที่บิ๊กซีนครปฐม แล้วเก๋ให้แม่มารับ รออยู่พักใหญ่ๆ แม่เก๋ถึงมา ประโยคแรกที่แม่เก๋ถาม คือ “ทำไมกลับกันเร็วจัง” เรากับเก๋เลยขำกันอีกรอบ แต่ก็ตอบว่า “เที่ยวพอแล้วค่ะ” เรานึกในใจ ที่รอนาน เพราะแม่คงไม่คิดว่าพวกเราจะกลับกันตั้งแต่บ่ายต้นๆ เลยไม่ได้เตรียมตัวออกมารับ (ตามประสาที่แม่ๆ เที่ยวกันจนค่ำมืด) เพราะเก๋บอกว่า ขับรถจากบ้านมาถึงบิ๊กซีไม่ควรเกิน ๑๕ นาที

กว่าเก๋จะเก็บของเสร็จ พวกเราเลยได้กินข้าวเที่ยงซะบ่ายกว่าๆ ก็ไปกินกันที่ร้านข้าวหมูแดงเจ้าที่ปุ๊กเคยพาไปกิน เป็นภาพเดิมๆ เลย คือ จอดรถที่ว่าการอำเภอ แล้วเดินข้ามถนนไปกิน เรางี้หิวสุดๆ เลยซัดก๋วยเตี๋ยวเป็ดเพิ่มด้วย เสร็จก็ไปพระราชวังกัน แต่วนรถไปมาก็หาทางเข้าไม่ได้ซะที เพราะปิดทุกประตู (เก๋ไม่ยอมแพ้ตามประสาเจ้าของบ้านที่ดี) จนมาเจอประตูสุดท้ายมี รปภ. อยู่ ถึงรู้ว่า วันนี้เขาปิด เพราะเป็นวันหยุดชดเชย อ้าว จบกัน เก๋เลยมาส่งเรากับนกที่คอนโด เป็นอันจบทัวร์ หห. แต่เพียงเท่านี้