Wednesday, May 6, 2009

Day 6 - ตามหาฟูจิซัง 1

ไปตามคำพยากรณ์ฝนเริ่มตก ทั้งๆ ที่ผ่านมาแดดจ้าซะหน้าอิชั้นขึ้นกระมาอีก ๒ เม็ด ทางโรงแรมใจดียกร่มให้พวกเราใช้เดินมาที่สถานีรถไฟ ระหว่างทางผ่านทุ่งดอกไม้สวยๆ จนแอบนึกเสียดายที่อากาศไม่ดี ซักพักนึ่งก็ได้ยินคนพูดภาษาไทยกัน ปุ๊กเลยได้เพื่อนคุยแก้เบื่อ ส่วนเราตะลุยทำ Monthly Report อย่างเมามัน เที่ยงหน่อยๆ ก็มาถึงจุดแยกย้าย ฝ่ายหญิงขอเข้าเมืองไปชมเมืองบ้าง เพราะเบื่อธรรมชาติแล้ว พอเราลงมาจากรถไฟ ก็เห็นรถไฟ Thomas & Friends ต้องรีบงัดกล้องมาถ่ายรูปไปฝากไอ้เหวินเฉียงหลานรัก แล้วนึกในใจ สงสัยต้องทุ่มทุนพามันมา เพราะพ่อ-แม่มันดูไม่มีตังค์ แล้วก็ต่อรถไฟไป Kawagoshigo โดยฝนยังตกอยู่ต่อไป

อาหารที่โรงแรมแพงมาก เลยตัดสินใจนั่งรถออกมาซื้อข้างนอก กว่าจะได้ซื้อ ต้องพูดกันอยู่นานกว่าจะเข้าใจ น้าๆ ที่ร้านใจดีมากๆ พยายามช่วยพวกเราสุดๆ แถมยังมายืนเอาใจช่วยระหว่างรอรถเมล์กลับโรงแรมอีกตะหาก เราบอกปุ๊กว่า นี่ถ้าพวกเราพลาดรถเมลล์เที่ยวสุดท้าย ยังงัยซะพวกน้าๆ ต้องช่วยให้พวกเรากลับโรงแรมจนได้แน่นอน เลยทำให้ประทับใจคนญี่ปุ่นมาก พูดภาษาอังกฤษไม่ได้ ก็ให้อภัยได้ค่ะ แต่เอ... สงสัยกลับไปเราคงต้องไปเรียนภาษาญี่ปุ่นเพื่อการท่องเที่ยซะวแล้วละมั๊งโรงแรมที่พักมีวิวฟูจีด้วย แต่เสียดายที่ฝนกตกตลอด เลยมองไม่เห็นฟูจิ แถมยังไปเดินเล่นริมทะเลสาปไม่ได้อีกตะหาก เซ็งจริงๆเลย เฮ้อ..

1 comment:

ผู้ว่า said...

kawagushi-go เนี่ย เสียอย่างเดียวตรง transportation นี่แหละ ไม่น่าเชื่อว่ามันจะลำบากขนาดนี้