ช่วงนี้มีวิบากกรรมต้องขับรถเกือบ ๑๕ กม. เพื่อไปกินข้าวเที่ยง แหม… ก็คุณซาฟียะห์เธอปิดทำการในช่วงถือศีลอด เลยทำเอาพวกเราลำบากกันหมด ต้องตะกายไปกินถึงร้านเจ้ต้อย ซึ่งก็รสชาดพอกินได้ แต่ก็ยังมีดีตรงที่มีน้ำแข็งใสให้กินเย็นชื่นใจ อร่อยดี ค่อยคุ้มค่ากับที่อุตส่าห์บากบั่นขับรถไป (ดีที่น้ำมันฟรีนะเนี่ย…)
ก่อนกลับบ้านเลยถือโอกาสส่งรูปห้องฝรั่งที่มันสติแตกพังประตูห้อง (เพราะดันลืมกุญแจ) ไปให้หงษ์ดูตามคำสั่ง เลยถือโอกาสถ่ายรูปรางน้ำที่หล่นลงมาเมื่อวันก่อนส่งไปให้ดูด้วย แต่ที่ไหนได้ พอกลับมาถึงหอ น้าอินบอกว่า วันนี้ลมแรงมาก พัดกระเบื้องหลังคาปลิวมาโดนรถลูกค้า :-o เลยต้องรีบตามน้ายงมาซ่อมหลังคา แถมยังต้องเก็บงานห้องที่น้ำฝนรั่วลงมาอีก เฮ้อ… งานหอพักนี่มันจุกจิกจริงๆ เลย หรือไม่ พี่ยงแกก็ก่อสร้างได้แย่มากๆ เฮ้อ…
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
3 comments:
กินข้าวร้านเดียวเลยเหรอ ผลัดไปกินมาม่ามั่งก้ได้นะ กินอะไรนซ้ำมากๆ เดี๋ยวเป็นมะเร็ง
รอมดอน ไม่ใช่เหรอพี่
แฮะๆ สะกดผิดน่ะ ; p
Post a Comment