เก็บของ ๒

ของเยอะมากๆ เก็บเท่าไรก็ไม่หมด เหมือนมันงอกขึ้นมาจากกล่องงั้นแหละ แจ้บอกว่าสงสัยเราจะเก็บของไม่เป็น อ้าว! เป็นงั้นไป… แต่ก็ยังโชคดีอยู่บ้างที่โรสแนะนำคนให้มาเอาเสื้อเราไปขาย เราเลยไม่ต้องตัดใจทิ้ง หรือเสียเงินส่งกลับบ้าน แต่จากงานนี้เราเลยรู้ว่า เราไปงานแต่งงานมาเยอะแค่ไหน เพราะเรารวบรวมของชำร่วยได้ตั้ง ๑ กล่องใหญ่ จะทิ้งก็เกรงใจ จะส่งกลับบ้านก็เสียดายเงิน เลยปล่อยมันไว้ที่ใต้โต๊ะกินข้าวก่อน เฮ้อ…