บุตรกตัญญู

หมะโทรมาเร่งเราให้ไปเอาสมุนไพรแถวคลองสาน บอกว่าสามารถรักษาโรคไตได้ (ไปอ่านเจอจาก นพส. จีน) เราเลยโดดเรียนตั้งแต่ ๔ โมง เพื่อไปเอาไอ้เจ้าสมุนไพรที่ว่า เพราะเขาบอกว่า เขาจะอยู่ถึงแค่ ๖ โมง (ซึ่งก็นับว่าโชคดี เพราะวิทยากรคนนี้ตั้งใจสอนมาก ได้ข่าวว่า คุณเธอสอนถึงเกือบ ๒ ทุ่มแน่ะ กลัวคนมาเรียนไม่คุ้มรึงัยไม่รุ) แต่ก็ไม่กล้าไปคนเดียว เลยชวนหมูไปด้วย

ตอนแรกคิดว่าหลงทางซะแล้ว แต่สุดท้ายก็ไปถูกทาง หมูแซวว่า สงสัยท่านจะรู้ว่าเรากำลังปฏิบัติหน้าที่ลูกกตัญญูอยู่ เลยช่วยให้มาถูกทาง ที่ๆ ไปเอาเป็นตึกแถว เงียบมากจนทำให้เรายิ่งกังวลหนักเขาไปอีกว่า นี่ควรจะให้หมะกินสมุนไพรของคนๆ นี้แน่เหรอ เพราะถ้ารักษาหายจริง คนคงแห่แหนกันมาจนคึกคักไปทั้งซอยแล้วล่ะ หลังจากเล็งบ้านไปมาแล้วดูไม่เวิร์ค เราเลยโทรไปบอกเขาอีกทีว่ามาถึงแล้ว ซักพักก็มีอาแป๊ะแก่ๆ คนนึงเดินออกมาพร้อมด้วยถุงพลาสติก แล้วเดินไปที่สวนข้างบ้าน ขุดต้นไม้ประเภทไม้คลุมดิน (คล้ายๆ พลูด่าง แต่ใบออกสีม่วงๆ เล็กน้อย) ให้เรา ๑ ถุง แล้วบอกว่าให้ต้มกับน้ำ ๒ ลิตร ต้ม ๒.๕ ชม. แล้วกิน ขนาดคนที่ฟอกไตอยู่ ยังหาย ไม่ต้องฟอกอีกเลย แล้วก็ให้ฟรีๆ ด้วย ถือว่าเป็นการบอกบุญ แต่ถ้าเราอยากให้เงินช่วยทำบุญ ก็แล้วแต่จะให้ เราเลยให้ไป ๕๐๐ บาท (ถือว่าทำบุญกับคนแก่) อาแป๊ะบอกว่า ถ้าต้มกินแล้วยังไม่หายดี ให้มาเอาใหม่ได้ฟรีจนกว่าจะหายขาด แต่เราคิดว่าจะแบ่งส่วนนึงมาปลูก จะได้ไม่ต้องขับรถมาเอาอีก ก็เป็นอันเสร็จสิ้นภารกิจลูกกตัญญูของวันนี้

เรากับหมูเลยไปงานเที่ยวไทยที่ศูนย์ประชุมฯ กันต่อ เพราะกะไปซื้อตั๋วนกแอร์ราคาถูก เพราะเดือนตุลาจะไปเที่ยวภูเก็ตกัน แต่คิวยาวมาก เรากับหมูเลยใช้เงินแก้ปัญหา โดยการตัดสินใจว่าจะจองตั๋วราคาปกติแทน (สมกับเป็นหญิงโสดรายได้ดีจริงๆ) แล้วก็ไปกินข้าวกัน