อิทธิฤทธิ์ของข่าวลือ

กำลังต่อราคากันอยู่กับผู้รับเหมา ก็ได้ยินเสียงดังตึงใหญ่ คนในห้องประชุมก็ขำๆ แล้วก็ประชุมต่อ มารู้ทีหลังว่า ไอ้เสียงดังตึงใหญ่นั้น คือ เอ๋วูบไป เลยล้มซะโครมใหญ่ พอซักพักนึง ช่างแว่นก็โทรมาหาเราด้วยความตกใจ เพราะข่าวลือที่ช่างแว่นได้ไป คือ เอ๋ล้มในห้องน้ำ (ความจริง คือ มันล้มในออฟฟิส) และหมอสรุปว่ามันต้องทำบอลลูนหัวใจ (ความจริง คืด หมอกำลังเช็คหัวใจมันเพื่อหาความผิดปกติอยู่) เฮ้อ... ห้ามประมาทอิทธฤทธิ์ของข่าวลือจริงๆ นะเนี่ย แต่จะว่าไป เราก็หนาวๆ เพราะ หห. ก็เคยเป็นแบบนี้ เกิดเราเป็นตอนอยู่คนเดียว จะทำงัยวะ คิดแล้วก็สยองเหมือนกัน...

พอหายตกใจเรื่องเอ๋ ก็มีพลเอก หรือพันเอก ก็ไม่รุ จำไม่ได้ซะล่ะ จำได้แต่นามสกุลของทั่น (สารสิ-) โทรมาโวยว่า หลังเต่ายักษ์ของโครงการฯ ทำทัศนียภาพหน้าบ้านเช่า (ที่โครงการฯ ได้เช่าจากทั่นมาแล้ว) ของทั่นเสียหาย และแม้ว่าหลังเต่าอันนั้นมันจะสร้างอยู่บนถนนซึ่งเป็นที่ดินของโครงการฯ ก็ตาม หลังจากโวยอยู่ ๑๐ นาที ก่อนวางหูคุณลุงพลเอก หรือพันเอกนี่แหละบอกเราว่า “พวกคุณต้องรีบดำเนินการแก้ไขเรื่องนี้โดยด่วน ผมจะบอกให้ว่า ผมสามารถให้ตำรวจมาถึงโครงการฯ ภายใน ๑๐ นาที ถ้าโครงการฯ คุณโดนระงับการก่อสร้างจะเสียหายมากกว่า ไปลองคิดดู!” แหม ไม่ต้องขู่กันขนาดนั้นก็ได้ค่ะ แค่ตัวคุณพี่ก็ยศหญ่ายซะขนาดนั้นแล้ว ถึงไม่บอก นังเย็นอย่างอิชั้นก็พอจะคาดเดาถึงอำนาจอันยิ่งใหญ่ของทั่นได้ แต่ว่า... การใช้อำนาจหน้าที่ในทางที่มิชอบแบบนี้ ทั้งชาติบ้านเมืองและตัวทั่นเองจะไม่เจริญนะคะ แล้วถ้าใหญ่มั่กๆ ขนาดนั้นจริง ช่วยไปปราบโจรใต้ให้อิชั้นหน่อยเถอะคะ เรื่องมันก็หลายปีแล้วนะคะ ตกลงยังจะปราบปรามกันอยู่อีกหรือไม่เจ้าคะ ชาวบ้านชาวเมืองอย่างอิชั้นจะได้ปฎิบัติตนถูก พอเราเล่าเรื่องตาลุงนี่ให้พี่ณัฐฟัง พี่ณัฐบอกว่า “เจอพวกซื้อของในพารากอนอีกล่ะ เบื่อว่ะ” นั่นดิ หนิงก็เบื่อเหมือนกัน แต่เราก็ต้องทนเบื่อใช่ป่ะ เบื่อโว๊ยยยยยยยยยยย....