ในที่สุดงานเข็มเจาะของโครงการก็เสร็จจริงๆ เลยได้เวลาที่พี่น้ำพริกอ่องจะได้เข้าพบพี่วิลฯ เพื่อขอความเห็นใจเรื่องค่าเหล็ก พอเราพาพี่น้ำพริกอ่องกับคุณสุพจน์ไปส่งที่หน้าห้องประชุม เราก็เดินออกเลย คุณสุพจน์รีบหันมาบอกให้อยู่ เราก็ไม่เอา โอ๊ย เดี๋ยวอิชั้นเก็บอาการไม่อยู่ เข้าข้างพี่น้ำพริกอ่องเกินงาม มันจะเสียเอาน๊า ไปดีกว่า
แล้วเราก็ดักรอพี่น้ำพริกอ่องที่ลานจอดรถเพื่อเซย์กู๊ดบาย ก่อนแยกย้ายกัน พี่น้ำพริกอ่องบอกว่า ถ้าเขาขายที่ได้แล้วจะโทรมาบอกเรา เราเลยมุขทันทีว่า ได้ๆ แล้วไอจะจองบันยันทรีเพื่อฉลองเลยล่ะ 555... (พูดจริงนะฮ้า... 555...) แต่จะว่าไปแล้ว ก็ใจหายเล็กๆ อยู่เหมือนกัน ต่อไปอิชั้นจะเอาแรงบันดาลใจที่ไหนมาทำงานเช้าวันจันทร์ละเนี่ย โฮๆๆ...
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
2 comments:
ก็ไม่เห็นแกจะต้องใช้แรงบันดาลใจอะไรนี่ เสา หิน เหล็ก เนี่ยแหละ แรงบันดาลใจของแก เห็นไปทำงานเลิกมืดค่ำได้ทุกวัน
อ้อ หรือจะใช้ 'พระจันทร์เต็มดวง' เป็นแรงบันดาลใจก็ได้นะ 5555555555555555
'พระจันทร์เต็มดวง' คืออะไรน่ะพี่ ??
Post a Comment