กินปูนร้อนท้อง

คุณสุพจน์แวะมาบอกเราเรื่องวันไปคาราโอเกะ พี่ณัฐเลยมุขทันทีว่า “ดีๆ แล้วจะให้หนิงร้องเพลงคู่กับ ป.ส.” เราก็ไม่ยอมแพ้ตอบไปว่า “ได้ เดี๋ยวร้อง 3 เพลงรวดเลย” แล้วคุณสุพจน์ก็ต่อมุขเราว่า “ดีๆ คุณหนิงยิ่งพูดจาไม่ใส่น้ำตาลอยู่ด้วย” แล้วก็เดินหัวเราะจากไปกับพี่ณัฐ เราก็ทำงานต่อ แต่ทำๆ ไปซักพักจิตใจชักว้าวุ่น เอ... เราว่า เราก็ระวังการพูดจากับมันต่อหน้าธารกำนัลมากแล้วนะ แล้วก็ลงทุนซื้อหนังสือมารยาทงามฯ มาอ่านแล้วด้วย นี่กรูไปหลุดตอนไหนอีกฟระ พอแชทกับปุ๊ก ปุ๊กก็ช่วยราดน้ำมันอีก คราวนี้เราเลยทนไม่ได้ โทรไปเคลียร์กับคุณสุพจน์ทันที เย็นย่ำ-เลิกงานแล้วอิชั้นก็ไม่สนใจ ยังงัยก็ต้องคุย แถมคุยซะครึ่งค่อนชั่วโมงอีกตะหาก ถ้าเมียคุณพี่จะเข้าใจผิด อิชั้นก็ไม่สน แต่สุดท้ายก็ไม่ได้อะไร คุณสุพจน์ได้แต่หัวเราะแล้วบอกว่า “ผมพูดเล่น” โห... คุณพี่... พูดเล่นแบบนี้อิชั้นเครียดนะฮ้า... บ้าที่สุด!