Sunday, September 7, 2008

อกหัก

หลังจากที่ไม่ได้คุยกันนานมากๆ พอเราได้เมลล์ฉบับนั้นจากเกี๊ยก เราเลยโทรไปหา ไม่น่าเชื่อว่าประโยคแรกที่เกี๊ยกถามเรา คือ เรื่องสุขภาพของหมะ นิน่าล่ะ คุณนายนิลุบลถึงได้ปลื้มเฮียนักหนา แล้วเลยคุยกันไปเรื่องอื่นๆ อีกแป๊ปนึง จนเราทนไม่ไหวล่ะ ต้องถามเกี๊ยกตรงๆ ว่า เขาจะแต่งงานเหรอ เฮียถึงได้ตอบว่า ใช่ ตามด้วยการถอนหายใจเฮือกๆ บ้าที่สุด แล้วเมล์มาแบบนั้นทำไมวะ มีแฟนแล้วก็ไม่บอก ตอนเราถามแรกๆ มาทำเป็นพูดออกแนวว่า ถ้าคนที่เรารักตายไปจะรู้สึกยังงัย-ยังโน้นอย่างนี้ บ้าที่สุด โกรธนะเนี่ย...

แต่ที่เรางงสุด คือ เขาไม่เชิญเราไปงานแต่งงาน ขนาดเราพูดโต้งๆ ว่า เราสะดวกงานที่ กทม. มากกว่าที่ปัตตานี สงสัยจะมีลางสังหรณ์จับได้ว่า เราจะใส่ชุดคลุมท้องสีดำไปร่วมงานแต่งงาน ๕๕๕...

2 comments:

me! said...

พี่หนิงต้องหลบเลียแผลใจอยู่ถึงครึ่งปี กว่าจะเขียนถึงเรื่องนีได้เหรอ 5555

Anonymous said...

ช่ายยยยยย...