ดอนขึ้นบ้านใหม่

เมื่อวานไปคาราโอเกะเลี้ยงส่งโรส เพราะคุณน้องลาออกไปทำเกษตรพอเพียงที่บ้านที่อีสาน แต่มีคนบอกเราว่า จริงๆ แล้วที่น้องเขาลาออก เพราะเป็นห่วงพ่อ-แม่ที่แก่แล้ว แต่อยู่กัน ๒ คน ไม่มีลูกหลานคอยดูแลตะหาก อืม... มีแต่ลูกสาวแหละที่คิดได้แบบนี้ เราเลยไม่เข้าใจว่า เขาจะอยากได้ลูกชายมากกว่าลูกสาวไปทำไมกัน Anyway ก็ขอให้น้องโรสมีอนาคตที่ดีสมกับที่เป็นลูกกตัญญู และเพราะงานนี้ไม่มี ๓ ลุง มาครองไมค์ เด็กๆ เลยสนุกกันเต็มที่จนร้านปิด เราแวะส่งเด็กอีก ๒ คน ถึงบ้านเอาตี ๒ สลบเมือดทันที

เช้ามาเลยตื่นสาย กว่าจะไปถึงจุดนัด นิจก็มานั่งรถอยู่แล้ว แต่โชคดีที่ผู้ว่าฯ มาสาย เราเลยรอดตัวไปหวุดหวิด พอไปถึงบ้านหมู เขาก็จัดสถานที่กันเสร็จแล้ว กำลังนั่งรอพระกันอยู่ หมูบอกว่า วันนี้พระจะมาสายนิดนึง เพราะมีงานบุญหลายที่ เฮ้อ... รอดตัวๆ

พอถึงตอนพระประธานเริ่มสวดมนต์ ทุกคนนั่งกันเงียบ จนพระรูปที่นัดอยู่ถัดไปต้องบอกโยมๆ ว่า สวดตามด้วยครับ ตอนแรกทุกคนสวดกันเสียงเบามาก ซึ่งก็ไม่แน่แปลก เพราะดูแล้วคนที่บ้านหมูก็ไม่น่าจะถนัดการสวดกัน นิจเลยสวดซะเสียงดัง เราเลยจากปกติที่นั่งทำปากขมุบขมิบ เลยต้องสวดเสียงดังด้วย ต้องสวดให้กระหึ่มๆ พระท่านจะได้ไม่เสียใจ พอสวดเสร็จ พระก็ไปพรมน้ำมัน และเนื่องจากผู้ชายมีน้อย (คุณอุ่นกับ หห. ก็ยังมาไม่ถึง) แฟนผึ้ง (ผึ้ง-เด่น) เลยต้องมาช่วยถือขันน้ำมนต์ด้วย (มาได้ประโยชน์มากค่ะ)

พอพระกลับ ก็เริ่มชมบ้านหมูกัน หมูบอกว่า ยังไม่ได้แก้เรื่องไฟรั่วเลย เพราะเด่นแนะนำให้ไม่ได้ เราเลยพูดว่า เดี๋ยวว่างๆ จะต้องโทรไปด่าเสียหน่อย ให้เอาใบ กว. “สามัญ” ไปคืนทาง กว. เขา แหม... เสียชื่อมากค่ะ แต่ที่ขำ คือ หมูไปขโมยอิฐบล๊อคโครงการมาเรียงที่สนามข้างบ้าน เฮ้ย... คิดได้งัยฟระ แถมทำเป็นล่ำเป็นสันซะด้วย ปูได้หลาย ตรม. อยู่เหมือนกัน ฝีมือปูใช้ได้ที่เดียวเชียว วันไหนช่างของฤทธาขาด สงสัยจะต้องโทรเรียกดอนมารับจ๊อบซะแล้ว ๕๕๕...

แล้วเราต้องกลับมาทำงานต่อ เพราะเป็นเวรทำงาน แต่ง่วงโคตรๆ เลยเล่นเนทแทน เฮ้อ... สร้างสรรค์มากฮ่ะ จน ๖ โมงเย็น ก็ออกมาช้อปปิ้งต่อกับปุ๊กกับหญิง กว่าจะถึงบ้าน เล่นเอาเหนื่อยโคตรๆ พรุ่งนี้คงตื่นหลังเที่ยงเลยมั๊งเนี่ย...