ตะลุยบ้านถวาย

เมื่อวานหมู, ปุ๊กและแม่ไปกันก่อน ส่วนเราตามไปตอน ๓ ทุ่ม เพราะติดต้องพี่รอสไปดูโรงงานที่คลอง ๑๒ แล้วกลัวว่าจะไปขึ้นเครื่องตอนทุ่มนึงไม่ทัน เลยไปจัดการเลื่อนตั๋วเรียบร้อยชนิดไม่ต้องถามพี่ณัฐ ปุ๊กเลยแซวว่า กลุ่มเราไม่มีความพอดี คนนึงก็ไม่ยอมนายซักอย่าง อีกคนก็ยอมซะทุกอย่าง ตอนนั่งรอขึ้นเครื่องถึงมีเวลามานั่งคิดถึงที่ที่พี่เอบอกว่า เป็นผู้หญิงไม่ต้องขยันทำงานมากก็ได้ แต่ก็ลืมไปได้ซะสนิทภายใน ๓ วัน แย่จริงๆ เลย ต้องปรับปรุงตัวใหม่แล้วนะเนี่ย พอไปถึงไผกับน้ำผึ้งก็มารับไปส่งที่ แถวๆ สนามบิน คืนละ ๙๐๐ ยาท แต่สภาพดีเชียว ค่าครองชีพที่นี้ถูกจริงๆ เลยวะ เชียงใหม่น่าอยู่จริงๆ นะเนี่ย

เช้ามาน้าแดงก็มารับไปตะลุบบ้านถวาย เราไปเริ่มกันที่ร้านที่ หห. แนะนำ เด็กในร้านจำคุณอุ่นได้ ก็เลยชวนคุย เราเลยมุขไปว่า เราจำนามสกุลใหม่ หห. ไม่ได้หรอก จำได้แต่นามสกุลเดิมของ หห. เพราะเป็นนามสกุลเดียวกับเจ้าของห้างเซ็นทรัล ทำเอาเด็กในร้านอึ้งไปเลย ๕๕๕...

แวะกันไปหลายร้านจนค่ำ ทำเอาแม่เครียด แต่ก็ได้ของครบ ที่จริงเราว่า ค่อยๆ หาไปก็ได้ แต่ผู้ว่าฯ ไม่สามารถที่ทำงานไม่เสร็จ เธอต้องจัดการทุกอย่างให้เรียบร้อย ระหว่างที่รอปุ๊กเลือกเฟอร์ฯ เราก็ได้ที่วางทีวีใหม่มา ๑ ตัว แต่หนาแค่ ๔๐ ซม. เลยคิดว่าจะต้องซื้อทีวีใหม่ด้วย โอว... ช่างเป็นคนมีฐานะ(ไม่ดี)จริงๆเลย จนปุ๊กบอกว่า แม่สงสัยจริงๆ นะว่า เราเอาเงินมาจากไหนเยอะแยะ เลยถือโอกาสแก้ตัวกะแม่ว่า เราไม่ได้ซื้อกองทุนเต็มแมกซ์เหมือนปุ๊กนะ เราเอาเงินไปซื้อของนอกกายตะหาก แล้วพอแก่ตัว ก็ย้ายไปอยู่บ้านเพื่อนฟรี ฮ่าๆๆ

ก่อนนอนเราสารภาพ(บาป)กับหมูเรื่องหนีไปเที่ยงมัลดีฟส์ แต่ปรากฎว่าหมูเฉยๆ อ่ะ ทำเอาเรากับปุ๊กผิดคาด แต่ก็ดี อิอิอิ... จะได้ไม่รู้สึกบาป ก็เลยแซวไปว่า หมูอยากไปไหนล่ะ เลือกได้ ๑ ทริป จะไปมัลดีฟส์ก็ได้นะ เพราะหมะก็เกิดอยากจะไปเหมือนกัน แต่ดอนยังไม่ตอบอะไร ก็ต้องลุ้นกันไปล่ะงานนี้...