เด็กสอดรู้สอดเห็น

อาอี๊อีกคนที่อยู่ปัตตานีแวะมาเยี่ยมลูกเทียน อี๊มากับครอบครัวลูกแก พอผู้ใหญ่อยู่รวมกัน ก็คุยกันใหญ่เลย คุยกันซักพักอี๊ก็บอกให้เงียบๆ กันหน่อย เพราะเหวินเฉียงหลับอยู่ เดี๋ยวจะตกใจตื่น แต่หมะบอกว่า ไม่เป็นไร เหวินเฉียงชอบเสียงคุยกันดังๆ ขนาดร้องๆอยู่ ยังหยุดมาทำตาเหลือกไปมา (มันยังหมุนคอไปมาไม่ได้ เลยใช้ตาเหลือกไปมาแทน) ว่าผู้ใหญ่คุยอะไรกัน ซึ่งส่วนก็ยืนยันอย่างนั้นเหมือนกัน หมะเลยสรุปว่า เหวินเฉียงเป็นเด็ก "สอดรู้สอดเห็น" อันนี้เกี๊ยกก็คอมเมนท์อีกว่า ให้บอกว่าเหวินเฉียงเป็นเด็ก "อยากรู้อยากเห็น" เพราะเขาสนใจเรื่องที่ผู้ใหญ่พูดตะหาก หมะเลยแจกเฮียเกี๊ยกไปอีก ๑๐ คะแนน ในฐานะที่เป็นคนพูดจาสุภาพเรียบร้อย แล้วหันมาอบรมเราว่าให้พูดกับเกี๊ยกดีๆ อย่ากระโชกโฮกฮากเป็นอันขาด อ้าว! งัยมาลงที่เราละเนี่ย… -_-"

พอเย็นๆ แจ้ก็แวะมาหา แล้วเลยเม้าท์กับเราว่า แจ้ชอบอีกชื่อที่หมะตั้งมากกว่า เพราะออกเสียงคล้ายกันทั้งภาษาไทย (ปองคุณ) และภาษาจีน (เป๋อคุน) แต่ก็ไม่กล้าขัดป๊า แล้วก็พูดขำๆ ว่า "ดูดิปู่มัน ชื่อ "อาตง" หลานมัน ชื่อ "อาเฉียง" แล้วคนต่อไปจะไปทางไหนละเนี่ย เพราะ "ตรง" ก็แล้ว "เฉียง" ก็แล้ว" 555…