สรุปปี ๔๙

ตอนกินข้าวเย็น ก็มีข่าวกรุงเทพฯ โดนระเบิดทั้งหมด ๗ จุด ด้วยกัน มีคนตายด้วย เฮ้อ… จะไปกันใหญ่แล้ว แล้วอย่างนี้จะมีนักท่องเที่ยวที่ไหนกล้ามาเมืองไทยละเนี่ย ช่างเป็นการส่งท้ายปีที่แย่จริงๆ งานนี้ช่อง ๓ กับ Central เซ็งสุดๆ เพราะเตรียมจัดรายการ Count Down ใหญ่ยักษ์เอาไว้ เลยต้องยกเลิกรายการไปเลย ซึ่งเราว่าผู้ว่าฯ อภิรักษ์ก็ตัดสินใจถูกแล้วนะ เพราะถ้าระเบิดขึ้นมาจริงๆ ตายกันเป็นร้อยแน่ และในที่สุดก็ปรากฎว่ามีการวางระเบิดที่บริเวณจัดงานจริงๆ เดชะบุญที่กู้ได้ทัน

anyway สำหรับตัวเราปีนี้ก็เป็นอีกปีที่ผ่านไปอย่างรวดเร็ว-ไวเหมือนโกหก ตอนแรกเราคิดว่า ปีนี้จะเป็นปีที่ดีมากๆ ของชีวิตเรา เพราะเราได้มีคอนโดเป็นของตัวเองเป็นครั้งแรก ตอนเราเห็นชื่อตัวเองตรงคำว่า "เจ้าของบ้าน" เรางี้ภูมิใจสุดๆ แล้วเราก็ได้งานใหม่ที่ TCC ได้เพื่อนใหม่นิสัยดีอย่างปุกและดุ๊ก และที่สำคัญเราได้รู้จัก "เกี๊ยก" หลังจากที่คลาดไปมาหลายรอบ ที่สำคัญ เราจะได้เกษียณต้นปีหน้า แต่เราก็มีจุดหักมุมอย่างรุนแรง เพราะเราดันไม่สบาย ต้องผ่าตัด เอารังไข่ออกไปข้างนึง ทำเอาเราอึ้งกับชีวิตไปพักใหญ่ เพราะเราอยากมีลูกสุดๆ แถมแจ้ก็ไม่ได้ทำประกันแบบสุขภาพให้เราซะด้วย เราเลยต้องเอาเงินเก็บหลังเกษียณเรามาใช้ ดีที่หมะช่วยเราออกเงินตั้งครึ่งนึง เราเลยต้องเก็บเงินใหม่ เลื่อนกำหนดการเกษียณออกไป แล้วพี่ณัฐก็ขอร้องให้เรามาทำงานที่ภูเก็ต เราต้องลงมาปรับตัวที่ภูเก็ตอีกพักนึง เลยสรุปรวมๆ ว่า ปีนี้เรามีการเปลี่ยนแปลงในชีวิตเรามาก ซึ่งมีทั้งดีมากและไม่ดีมาก รวมแล้วเป็น "ศูนย์" พอดี จากนี้ไป เราก็ได้แต่หวังว่า ปีหน้าจะเป็นอีกปีที่เรามีความสุขในชีวิต และคิดออกว่าเราจะทำงัยกับชีวิตที่เหลือ สาธุ!