เด็กไฮเปอร์

ตั้งแต่แจ้ย้ายมาอยู่หาดใหญ่ เราก็กลับบ้านสะดวกขึ้น เพราะสามารถติดรถแจ้กลับบ้านได้ วันนี้พอเด็ดๆ เรียนเสร็จ ก็รีบกลับบ้านกัน พอฟ้าขึ้นรถปุ๊ป ก็หลับปั๊ป เราเลยนึกสงสารหลาน ไม่รู้มันเรียนหนักไปรึป่าว เพราะดูจากการบ้านแล้ว ก็เยอะใช้ได้ ขนาดต้องมีสมุดจดการบ้านอีก ๑ เล่ม ท่าทางทาง รร. จะให้การบ้านกันเป็นล่ำเป็นสันเลยนะเนี่ย แต่แจ้บอกว่า เด็กชั้น ป. ๑ จะเป็นแบบนี้ เพราะไม่ได้นอนกลางวันเหมือนสมัยอนุบาล และเรียนหนักขึ้นอีกตะหาก พอหัวค่ำ ฟ้าก็ง่วงแล้ว แต่คิดว่าอีกซักพักคงปรับตัวได้ ในขณะที่คุณหนูเล็กมุกไม่ยักหลับ แถมพูดโน่นนี่ไม่หยุด แล้วถ้าเรากับแจ้ไม่ฟัง มันยังโวยอีกตะหาก แจ้บอกว่า คราวทีแล้ว มุกก็พูดไม่หยุด จนหมะต้องบ่นว่า ทำไมมุกไม่ยอมนอน คราวนี้เราเลยต้องร้องเพลง "นิ้วโป้งอยู่หนาย" ไปจนถึง "นิ้วก้อยอยู่หนาย" กับมุกประมาณ ๙๘ รอบ (มุกไม่เบื่อเลย...) ก็ถึงยะลาพอดี เฮ้อ… เหนื่อยจัง…