โปรเจ็คอะไร

เรานัดกับตนุว่าจะไปดูโรงงานมูเทียร่าที่อยู่ไกลถึงนวนคร โดยเหน็บ ๒ ป้า คือ ปุ๊กกับเก๋ไปด้วย (หมูติดธุระอะไรซักอย่างนึง) พอขับรถไปถึงโรงงาน พี่ รปภ. (ห้ามเรียกยาม มีโกรธ ขอบอก) ก็สอบถามตามหน้าที่ มีอยู่คำถามนึงเขาถามว่า เรามาจากบริษัทอะไร เราเลยแกล้งยามโดยบอกว่า "Project Alliance ค่ะ ขอย้ำ อะไลแอ๊นซ์ นะคะ มีคำว่า แอนซ์ ด้วยค่ะ" อยากรู้ว่าพี่รปภ. จะเขียนถูกไม๊ ปรากฎว่าเขาเขียนตรงช่องบริษัทว่า "โปรเจคอะไร" เรางี้กลั้นหัวเราะแทบแย่ แล้วมาแซวตนุว่า "นั่นสิ โปรเจคอะไรหน๊า…" แล้วตนุก็ถามว่ามากันครบแล้วใช่ไม๊ พอเราตอบว่า "ใช่" ตนุก็นั่งลง พวกเราก็งงๆนึกว่า ต้องรอคนของมูเทียร่าอีก รออยู่แป๊ปนึง เราก็อดไม่ไหวถามตนุว่ารอใครเหรอ ตนุบอกว่า "เปล่าครับ แล้วพวกคุณจะดูอะไรกันล่ะ (ประหนึ่งว่าผมก็รอพวกคุณป้าบอกอยู่นี่แหละ)" เราฟังแล้วเสียวแทนตนุว่าจะโดนปุ๊กตบ เพราะให้นั่งรออะไรก็ไม่รู้ แถมมาโรงงานเฟอร์ฯ แล้วจะดูอะไรได้อีกล่ะถ้าไม่ใช่เฟอร์นิเจอร์ แล้วมันก็เป็นโรงงานคุณ ดิฉันจะรู้ไม๊เนี่ยว่า มันต้องเดินยังงัย หรืออนุญาตให้คนนอกเดินเพ่นพ่านได้ บ้าที่สุด แต่เหมือนว่าตนุจะรับรู้ได้ถึงรังสีอำมหิต เลยลุกขึ้นพาพวกเราเดินทัวร์ (ปุ๊กมาแซวที่หลังว่า ตาเต่าตนุเอ๊ย… แล้วเลยนึกสงสารเราที่ต้องทำงานกับตนุ เราบอกว่า ตนุไม่ใช่ที่สุดของไซท์ มีอีกคนที่พูดไม่รู้เรื่องยิ่งกว่า มันคือ ไอ้แจ็ค ดูดิว่าชีวิตเราน่าสงสารขนาดไหน…)

ก็เป็นไปดังคาดโรงงานมีแต่เฟอร์ฯ สไตล์ผู้ใหญ่ๆ และชิ้นก็ใหญ่ๆ เพราะส่วนใหญ่ทำส่งโรงแรม ๕ ดาว ไม่เข้ากับคอนโดเล็กๆ ของเราหรือแม้แต่ของแจ้ เลยสรุปว่าเราไม่ได้อะไรเลย คนที่ได้กลายเป็นปุ๊ก เพราะปุ๊กเห็นโปสเตอร์เตือนการใช้ Folk Lift เลยให้เก๋กับเราช่วยถ่ายรูปให้หน่อย จนตนุมาแซวว่า เดี๋ยวหาของจริงให้ก็ได้ ไม่ต้องถ่ายรูปหรอก มาดูเฟอร์ฯ แต่ถ่ายรูปโปสเตอร์ Folk Lift นี่อะนะ

ดูโรงงานเสร็จเที่ยงหน่อยๆ ร้อนก็ร้อน เหนื่อยก็เหนื่อย จากตอนแรกที่นึกว่าจะไปกินกุ้งแม่น้ำต่อ แต่พอปุ๊กบอกว่าไกลและไม่ค่อยแน่ใจทาง ตนุก็ตอบไม่ได้ เลยเปลี่ยนเป็นไปกินสุกี้ที่เมเจอร์ - รัชโยธินแทน แบบว่าไม่กล้าวนรถเล่นแล้ว เพราะอาจมีรายการกล่องข้าวน้อยฆ่าเพื่อนได้ กินข้าวเสร็จก็วนรถไปส่งเก๋ตรงจุดนัดพบที่ปั๊ม ปตท. แถวดินแดง พอจะถึง เก๋รู้ว่าเราจะไปงาน Thailand Grand Sale (คราวนี้ถูกต้อง ไม่พลาดแน่นอน) ก็ขอไปด้วย บอกว่าขี้เกียจกลับบ้านไปเลี้ยงหลาน เราฟังแล้วงงๆ เพราะเราชอบเล่นกับมุกมาก เราว่าเด็ก ๓ ขวบ กำลังน่ารัก เพราะมันชอบมีมุกแปลกๆ ขำๆ ออกมา

งานไทยแลนด์ฯ คนไม่เยอะ (เทียบกับคอมมาร์ทไม่ได้เลย) และของที่เอามาเซลล์ก็งั้นๆ กระเป๋าที่แพงสุด คือ กระเป๋าลาคอส ซึ่งเราบ่นว่ายังแพง (แบรนด์เนม) ไม่พอ สรุปว่า วันนี้แห้ว ๒ อย่าง อีกแล้ว คือ แห้วทั้งเฟอร์ฯ แห้วทั้งกระเป๋า…