สาวโสดกับการตื่นเช้า

บังเอิญดิวมาเมืองไทย พวกเราเลยเปลี่ยนโปรแกรมจากที่จะไปงานเซลล์ของร้านภูฟ้าที่ Siam Discovery เป็นไปหาดิวที่บ้านแทน (ไม่เป็นไร ไปซื้อที่หัวหินเสาร์หน้าก็ได้) เราแวะไปรับหญิงก่อน จากที่นัดกัน ๑๐ โมง เพราะดิวจะต้องไปขึ้นเครื่องช่วงบ่ายเย็นๆ แต่กว่าเราจะไปถึงบ้านหญิงก็เกือบ ๑๑ โมงแล้ว แต่พอไปถึง แม่หญิงพูดว่า "ที่มานี่ไม่เกี่ยวกับหญิงใช่ไม๊ เพราะหญิงยังไม่ตื่น" ทำเอาเราอึ้งไปเลย กำลังมึนๆ งงๆ ว่าจะตอบแม่ยังงัยดี คุณดีก็ตะโกนบอกมาว่า หญิงแต่งตัวอยู่ เลยกว่าจะไปถึงบ้านดิวก็เล่นเอาเกือบเที่ยง ดิวบอกว่า คิดว่าพวกเราจะเบี้ยวแล้วนะเนี่ย พี่สางี้ลุ้นเชียวกลัวว่าผัดมักกะโรนีที่ทำไว้เยอะแยะจะเป็นม่ายซะแล้ว เราเลยหัวเราะเขินๆ ว่า "สาวโสดตื่นเช้าลำบากจ๊ะ" ซักพักนึงหมูกับปุ๊กก็มาถึง

ดิวดูผอมกว่าเดิมมาก สงสัยเพราะทั้งทำงานทั้งเลี้ยงลูกละมั๊ง น้องพิมน่ารักมาก ไม่มีเค้าไทยเลย (อยากมีลูกสาวจัง) ส่วนแม่ดิวดูแข็งแรงมาก ดูแข็งแรงกว่าแม่เราอีกทั้งๆ ที่ปีนี้อายุ ๗๖ แล้ว นี่ละนะ เขาถึงว่า การไม่มีโรคเป็นลาภอันประเสริฐ