ตั้งแต่เราเรียนทุกวันเสาร์ เราเลยต้องไปทำงานวันอาทิตย์แทน เพราะงานมันเยอะจนทำแค่ ๕ วัน ไม่ทัน แถมเรายังต้องออกเร็วในวันอังคารกับพฤหัสฯ อีกตะหาก แต่ก็มีข้อดีที่ไปเรียนอยู่ข้อนึง คือ ได้กินข้าว + ขนมอร่อยๆ บ่อยๆ หุหุหุ…
วันนี้ก็เป็นอีก ๑ วันอาทิตย์ที่เราเข้าไปทำงาน แต่พอบ่ายๆ ปุ๊กก็โทรมาชวนไปเยี่ยมแม่หญิง แต่เรายังทำงานไม่เสร็จ เลยคิดจะให้ปุ๊กไปช้อปปิ้งรอก่อน ปรากฎว่าปุ๊กก็ไปทำงานเหมือนกัน เลยหัวเราะออกมาพร้อมกันว่า นี่มันชีวิตของสาวโสดรายได้ดีจริงหรือนี่ -_-"
พอไปถึงบ้านหญิง ปรากฎว่าแม่หญิงกำลังใจดีมั่กๆ มีแย่งกันพูดกับพวกเราอีกตะหาก เราเห็นแล้วทึ่งเลย ไม่รู้เหมือนกันว่า ถ้าเราไม่สบายมากๆ อย่างแม่หญิง เราจะยิ้มสู้ได้แบบท่านหรือป่าว…
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
2 comments:
วันก่อนแม่หญิงไล่พี่เฟิร์สกลับบ้าน ทบอกว่า มาบังคับชั้นกินข้าว ก็มันไม่อร่อยอ่ะ งั้นกลับบ้านไปเลยไป 555
แม่หนิงก็กำลังใจดีนะ ตอนเราโทรไปน่ะ แม่คุยๆๆไม่หยุดเลย เล่าโน่นเล่านี่ แล้วถามว่า เมื่อไหร่จะมาเที่ยวยะลา ตอบไม่ถูกเลยว่ะ 555
บอกไปดิว่า จะไปงานแต่งหนิง ; D
Post a Comment