หวั่นไหวๆ

พี่ณัฐเบี้ยวต่อราคาแอร์อีกล่ะ เราเลยต้องไปแทนแบบด่วนๆ อีกหล่ะ ทำเอาเราเซ็งๆ ก็เอกสารไม่เคยเปิดดูเลย จะให้อิชั้นไปนั่งเป็นพระประธานรึงัย แต่… แต่เมื่อผลักประตูเข้าไปในห้องประชุม เราก็พบว่ามีกุมารหน้าใสกิ๊กนั่งอยู่ ๑ คน ทำเอาป้าใจหวั่นไหวหมด มันมาจากไหนวะ ที่แท้คุณน้องเป็นลูกน้องของคุณ ศ. (แหม… เข้าใจคัดเลือกลูกน้องนะคะ เห็นทีเราต้องเลียนแบบบ้างแล้ว) ตอนระหว่างนั่งรอๆ กัน คุณน้องก็บ่นว่าโครงการให้ที่วางแอร์น้อยมากๆ ในใจเราพูดว่า "น้อง อ. อยากได้สเปซเท่าไรละคะ เดี๋ยวป้าจัดให้" แต่ด้วยหน้าที่การงานที่ค้ำคออยู่เลยพูดว่า "ก็มันเสียพื้นที่ขายนะคะ แต่คุณ อ. คิดว่ามันควรจะต้องขยับอีกเท่าไรละคะถึงจะ maintenance ได้สะดวก เผื่อว่าทางเจ้าของโครงการจะได้ลองพิจารณาดู" น้อง อ. เลยบอกว่า เดี๋ยวจะลองไปคำนวณดูให้แน่ๆ อีกที แต่ที่แน่ๆ เด่นฟังแล้วอึ้งไปเลย พอออกมาจากห้องประชุมมันโวยเราใหญ่ว่า ออกนอกหน้าเกินไปแล้ว ก็ตอนที่มันบ่นเรื่องที่วางแอร์แคบ เราด่ามันไปเรียบร้อยว่า หัดคิดซะบ้างว่าราคาขายโครงการเท่าไหร่ ไม่บีบไปกว่านี้ก็บุญแล้ว งานนี้เราเลยได้ด่ามันอีกทีว่า "ไม่รู้หรืองัยว่าคำถามพวกนี้ มันขึ้นอ่ยูกับหน้าตาคนถามด้วย" ฮ่าๆๆ

เซลล์ที่พลัสแวะเอาโบว์ชัวร์ของคอนโดแสนสิริที่สุขุมวิท 8 มาให้เรา เราเลยเอาให้ริทซ์ดู เพราะเห็นมันมองๆ คอนโดอยู่ แต่มันดันถามว่า “ซื้อให้ผมเหรอครับ” เราเลยนึกในใจ ถ้าซื้อให้จริงๆ จะกล้าอยู่เหรอคะคุณน้อง เหอ...เหอ... เหอ...

หลังจากที่ออก Instruction มาชาตินึง ในที่สุดมูเทียร่าก็ทำงานดิมมิ่งสำเร็จ งานนี้คุณพี่วิลอาสาจะดิมไฟเอง เราเลยต้องขาดเรียน เพราะต้องเดินประกบเฮียตอนดิมไฟ พอกลับบ้านก็รีบดูว่าเราขาดเรียนวิชาอะไร ปรากฎว่าโชคดีมั่กๆ ที่มันเป็นวิชา “จริยธรรมในวิชาชีพ” ฟลุ๊คจริงๆ เลย…