กลับบ้านด่วน

พอเรียนเสร็จ เราก็รีบกลับบ้านโดยมีตาอู๊ดมารับที่สนามบิน มันเห็นเราจ๋อยๆ เลยแซวเรานิดหน่อย และบอกว่า คุณหมอเจ้าของไข้เป็นคุณหมอที่เชี่ยวชาญโรคไตโดยเฉพาะ เก่งที่สุดในหาดใหญ่แล้ว เคยรักษาญาติอู๊ดจนหาย เราเลยค่อยรู้สึกดีขึ้นมานิดนึง แต่พอเราเห็นหมะแล้วเราตกใจมาก เพราะหมะดูแก่ไปมาก เทียนบอกว่าเมื่อวานดูน่ากลัวกว่านี้อีก นี่ฟอกไตแล้วดูสีหน้าหมะดีขึ้นเยอะแล้ว ก็หวังว่าอาการหมะจะดีขึ้นเร็วๆ แต่ที่น่าตกใจ คือ ต่อไปหมะจะต้องฟอกไตอาทิตย์ละ 2 ครั้ง ไปตลอดชีวิต เราเลยยิ่งตกใจว่าทำไมมันปุ๊ปปัปอย่างนี้ 2 อาทิตย์ก่อนแม่เรายังดูแข็งแรงอยู่เลย แต่หมอก็พูดให้กำลังใจว่า ถ้าคนไข้ดูแลอาหารการกินดีๆ อาจจะลดเหลืออาทิตย์ละครั้งก็ได้ เราเลยนึกในใจ สงสัยต้องเที่ยวมันตั้งแต่สาวๆ วะ ถ้าแก่ตัวไป ถึงจะมีเงินและมีเวลา สังขารก็อาจจะไม่อำนวย และที่สำคัญเราต้องเริ่มกินน้ำให้มันเป็นเรื่องเป็นราว เพราะที่ผ่านมากินน้ำน้อยมากๆ (แบบว่าขี้เกียจไปฉี่) แต่ก็ต้องดูกันไปว่าเราจะทำได้ซักกี่น้ำ...