ญาติเยอะ

อาการหมะดูดีขึ้นมาก สงสัยเพราะกำลังใจดีขึ้นมาด้วย ก็มีคนมาเยี่ยมหลายคณะซะจนไม่ได้นอนตอนบ่าย ส่วนมากับที่บ้าน เอาเหวินเฉียงมาด้วย เราเลยได้อุ้มมันแป๊ปนึง แจ้มาแอบบ่นว่า มากันเยอะไปแล้ว น่าจะไล่กลับไปบ้าง แถมอาอี๊บางคนมาอยู่ทั้งวัน มาตั้งแต่เช้า ออกไปกินข้าวเที่ยง แล้วกับมาเม้าท์ต่อ แต่ถ้าจะพูดให้ถูก ต้องบอกว่า พวกอี๊ๆ มาเมาท์แต่เพียงฝ่ายเดียว เพราะหมะพูดไม่ทันอี๊เลย ขนาดตอนคุณหมอถามอาการคนไข้ พอแม่เราอึกอัก อี๊ก็ช่วยตอบแทนซะนิ จนหมอต้องพูดว่า ให้คนไข้ตอบเอง เราเลยนึกในใจ ใช้ได้เลยค่ะคุณหมอ แล้วเลยสบายใจมากขึ้นที่ได้คุณหมอคนนี้เป็นเจ้าของไข้ เลยตั้งใจว่า พรุ่งนี้ค่อยถามรายละเอียดกับคุณหมอ เพราะวันนี้คนเต็มห้องไปหมด แถมของเยี่ยมไข้ก็เต็มไปหมด ได้รังนกมาหลายแพ็ค งานนี้น้องมุกมีความสุขมาก เพราะได้กินรังนกแบบเมามันชนิดไม่ต้องเกรงใจเงินพ่อ-แม่ (แจ้บอกว่าปกติให้กินอาทิตย์ละ 2 กระป๋อง เพราะมันแพง) แต่เราละเซ็ง เพราะโดนหมะบังคับให้กินสก๊อต

อู๊ดโทรมาบอกว่า จะแวะมาเยี่ยมค่ำๆ หน่อย จะได้ไม่ต้องมาชนกับญาติๆ เรา เราเลยบอกให้มันซื้อเต้าทึงเจ้่าอร่อยมาให้กินด้วย เทียนขำใหญ่บอกว่า ไม่ได้กินหร๊อก เราเลยบอกว่า ถ้าอู๊ดมาพร้อมด้วยเต้าทึง เราจะขอมันแต่งงาน แล้วค่ำนั้น อู๊ดก็มาพร้อมด้วยเต้าทึง 2 ถุง...