เกรี้ยวกราด

เมื่อวานพี่ Stanley เรียกเราไปเคลียร์เรื่องแบบ เคลียร์ไปเคลียร์มา ดันมาวกเข้าเรื่องเราตรวจแบบช้า เราเลยปรี๊ดขึ้นมาทันที โวยกลับเรื่องคนไม่พอทันที แถมพูดว่าที่พูดมามันไม่ใช่สโคปของบริษัทเรา ทำเอาเฮียอึ้งๆ ไป พอบ่ายๆ พี่ณัฐมา เฮียก็เรียกพี่ณัฐไปคุย แต่ดูเหมือนว่าเหตุการณ์จะดี เพราะพี่ณัฐกลับมาบอกเราให้หาคนมาช่วยเพิ่ม ฮ้า… รู้งี้โวยไปนานล่ะ

หลังจากที่เราโดนประชดว่าจากโอนเนอร์ว่า อย่าเชื่อผู้รับเหมาทั้งหมดจนกว่าจะเห็นด้วยตาตัวเอง เพราะพี่วิลฯ มุดลงไปดู P-Trap แต่หาไม่เจอ วันนี้เราไม่ยอมแพ้ เพราะเราว่าไอ้แจ๊คไม่กล้าหลอกเราแน่นอน เราเลยบังคับให้มันมุดลงไปถ่ายรูป P-Trap ให้เรา ถึงรู้ว่าที่แท้พี่วิลฯ ของเรามุดผิดรู พอเราส่งรูป P-Trap ไปให้วิลฯ ดู เรื่องเลยมาจบที่ พี่วิลฯ ให้เราเปลี่ยน P-Trap จากท่อ PVC ให้เป็นท่อเหล็กชุบฯ แทน ชนิดไม่ยอมเสียฟอร์มโอนเนอร์ ยังงัยก็ต้องขอเป็นคนพูดประโยคสุดท้าย เฮอะ… เรื่องอื่นพอยอมกันได้ แต่มาหยามกันเรื่องคุมผู้รับเหมา เรายอมไม่ได้เด็ดขาด

พอตกบ่ายเราก็โต้เมลล์กับคุณ อ. เรื่องไฟสปอต์ไลท์ หนอย… ยืมมา ๑ ดวง จะให้คืน ๒ ดวง จะบ้าเหรอ สุดท้ายมาจบที่ คุณ อ. ยอมสารภาพมาว่า อีกดวงนึงมันอยู่มากับต้นไม้ตั้งแต่ชาติที่แล้วก่อนที่จะเริ่มโครงการซะด้วยซ้ำ (เออ… กรูจะรู้ไม๊เนี่ย…) ให้เราช่วยหามาคืนหน่อย เออ… เห็นเราเป็นอะไรเนี่ย แต่ก็เอาเถอะ เราจะช่วยตามล่าจากผู้รับเหมามาให้

หลังจากตบตีกับโอนเนอร์ไปครบ ๓ คน เราเลยโดนหนุ่มๆ ในออฟฟิสแซวว่า หมู่นี้ดุจัง หนอย… เล่นรุมเราซะขนาดนี้ ใครจะไปยอมได้ล่ะ และเพราะมัวแต่ไปทะเลาะกับชาวบ้านเขา เราเลยทำงานไม่เสร็จ เลยตัดสินใจเสียสละการไปโยนโบว์ลิ่งการกุศล ชิงถ้วยคุณพี่จอร์จ คลูย์นี่ เอ๊ย คุณจอร์จ เบบนี่ - จีเอ็มของโรงแรม เพราะเราจะต้องรีบเคลียร์งานเพื่อที่จะได้ไปลอยกระทงที่บ้าน หห. ซึ่งจะต้องลุ้นว่า คุณสามีของ หห. จะยอมหลอกพี่โก๊ะโกะมาให้เรารู้จักหรือป่าว วู้… ลุ้นระทึก แฮะ…