ลอยกระทง

ตอนแรกนึกว่าจะไปลอยกระทงด้วยความสุข ที่ไหนได้โครงการดันมีเรื่องทุกวัน ไม่เว้นแม้แต่วันนี้ จะอะไรซะอีกล่ะ ก็ลูกน้องของพี่วินสุดเลิฟของเราไปรื้อโดนสายไฟกับท่อน้ำของโรงแรมเข้าแบบไม่ได้ตั้งใจ ก็ใครจะไปรู้วะว่า โรงแรมยังจะมีท่ออะไรต่อมิอะไรฝังอยู่ในโครงการ คุณใหม่วิ่งวุ่นตั้งแต่เช้าเพื่อช่วยหาไฟชั่วคราว แต่กว่าเราจะรู้เรื่องก็บ่ายหล่ะ พอหันไปเห็นทีมเฮีย ปส. นั่งสูบบุหรี่คุยกัน เราเลยออกไปสั่งให้พวกมันช่วย Acting ซะหน่อย อะไรกันเป็นงานระบบซึ่งเป็นงานในส่วนของมันแท้ๆ มันยังจะมาอิดออด แต่พอเห็นโอนเนอร์เดินมาเท่าั้นั้นแหละ 3 ตัว ลุกขึ้น Acting พรึ่บพรั่บ เราหมั่นไส้จนทนไม่ได้ เลยพูดกับโอนเนอร์ไปว่า “สบายใจได้แล้วค่ะ ไมนฮาร์ท Acting แล้ว” เหตุการณ์ถึงได้สงบ ให้ตายเหอะ นี่ถ้าโอนเนอร์ไม่เห็น มึ-จะไม่ทำหรืองัยวะ ไม่น่าเชื่อว่า จนยุคนี้แล้ว ยังมีพวกทำงานเอาหน้าอยู่อีก จะบ้าตายจริงๆ กว่าจะเคลียร์ขั้นต้นเสร็จก็เย็นๆ ได้เวลาไปลอยกระทงพอดี งานนี้เลยรอดพ้นหวุดหวิดจากการตอบคำถามน่าอึดอัดว่า คืนนี้จะไปลอยกระทงที่ไหนเหรอ เพราะเราจะตอบอย่างเสียงดังฟังชัดว่า ไปลอยบ้านเพื่อนค่ะ (ต้องขอขอบพระคุณท่านเจ้าของบ้านไว้ ณ ที่นี้) แต่ไม่ได้บอกนะว่า มีแต่เพื่อนสาวๆ เฮ้อ…

เรานัดกับหมูและหญิงที่คอนโด (หญิงเอากระทงมาอีกตะหาก ฮ้า… เอาจริง วุ๊…) และงานนี้เราเตรียมตัวมาดีมาก เพราะปรินท์แผนที่มาเรียบร้อย (ก็ หห. ให้แต่แผนที่แถวบ้าน ไอ้ครั้งเราจะให้วาดตั้งแต่สาทร ก็เกรงใจ) มีหมูเป็นเนฯ ไม่นานก็มาถึงบ้าน หห. งานนี้มีปุ๊ก, เก๋, หญิง, หมู, เรา และ ๒ เจ้าของบ้าน คุณอุ่นรีบบอกว่า ไม่ได้ชวนพี่โก๊ะโกะ เพราะไม่คิดว่าเราจะเอาจริง เฮ้ย… พูดงี้ได้งัย เดี๋ยวก็งอน กลับบ้านซะเลย…

ก่อนกินก็ต้องชมบ้านก่อน มาบ้านสถาปนิกทันที จะไม่เยี่ยมชมบ้านได้ยังงัย บ้านก็น่ารักไม่เสียชื่อที่เจ้าของบ้านมีสัมมาชีพเป็นสถาปนิก หมูงี้ชมตลอดเวลา แล้วก็ได้เวลากิน ก็กินไป-คุยไป-มุขไป จะมุขขนาดไหน คุณอุ่นก็ไม่ยอมโทรไปหลอกพี่โก๊ะโกะมาจริงๆ สุดท้ายหลังจากที่โดนเรามุขเอาจริงไปหลายดอก คุณอุ่นก็ยอมเอารูปพี่โก๊ะโกะมาให้ดู (กว่าจะได้ดูรูป เล่นเอาป้าออกแรงซะเหนื่อยขนาดนี้ เฮ้อ…) หน้าพี่โก๊ะโกะไทยมากๆ จริงๆ ด้วย แต่ที่เราผิดหวังมากๆ คือ ทำไม Art Director แต่งตัวเชยงี้วะ ติสจรืงป่าวเนี่ย แหม… ไอ้เราก็วาดฝันซะ… เฮ้อ… คุณอุ่นเลยได้ทีพูดว่า "เห็นไม๊ ผมบอกแล้ว คุณหนิงไม่ชอบเพื่อนผมหรอก" รอดพ้นจากการถูกเราเหน็บเรื่องไม่ยอมแนะนำพี่โก๊ะโกะไปในบันดล

ก่อนแยกย้ายกันกลับ ป้าๆ เปลี่ยนใจไม่เดินไปลอยกระทงที่คลองแถวบ้าน หห. เพราะกลัวสวัดดิภาพตัวเอง เนื่องจาก หห. เตือนว่า แถวนั้นจิ๊กโก๋-วัยรุ่นเยอะ เกิดมันไม่แซวป้าขึ้นมา จะเสีย Self กันแย่ สู้กลับบ้านไปนอนตีพุงเลยให้สบายใจจะดีกว่า (ก็เล่นกินกันซะเต็มคราบขนาดนั้น) เลยเป็นอันไม่ Complete มิชชั่นวันลอยกระทงไปซะฉิบ…