อิน

แจ้ส่งที่ดินแปลงนึงมาให้เราลองทำ Feas ดู เราถึงเห็นว่าราคาที่ดินที่หาดใหญ่ยังไม่แพงมาก มนุษย์เงินเดือนอย่างเราพอจะซื้อที่ ๑๐๐ ตร. วา + ปลูกบ้านไหว แถมพอเราดูรูปทาวน์เฮ้าส์โครงการต่างๆ มากๆ เราเลยชักอิน แถมตอนนี้ปุ๊กก็มาปลูกบ้านด้วย เราเลยชักอยากปลูกบ้านให้หมะบ้าง เพราะหมะบ่นตลอดว่า แกยังเหลืออีกความฝันนึง คือ การมีบ้านสวยๆ (หลังจากที่สมหวังได้เป็นคุณนายเจ้าของสวนยางไปแล้ว ถึงแม้ว่าจะเป็นสวนเล็กๆ ก็เหอะ) สาธุ๊! ขอให้โครงการฯ ประสบความสำเร็จขายดีเต๊อะ ลูกจะได้ปลูกบ้านให้แม่บ้าง…

สุดท้ายเราก็ทนไม่ได้ ต้องกลับมาติด UBC เอ๊ย True Visions อีกครั้ง แต่คราวนี้เราหน้าม้านไปเลย เพราะช่างที่มาติดตั้งบอกว่า ทีวีเราไม่สามารถทำให้ภาพชัดครบกริบได้ เพราะมันเป็นระบบเก่า ยังไม่มีช่องให้เขาเสียบเคเบิลอะไรซักอันนึง แถมต่อท้ายว่า "แต่ผมจะทิ้งสายไว้ให้นะครับ คุณซื้อทีวีใหม่เมื่อไหร่ ก็เสียบได้เลย" เราอายมาก เลยไม่กล้าถามรายละเอียดว่ามันคืออะไร ได้แต่ท่องในใจว่า ทีวีใหม่ๆ แล้วรีบปล่อยตัวช่างไป แหม… แต่แบบนี้ที่นายหัวหฤกษ์ตบจูบ-ตบจูบ กับน้องรินโดนตบแย่งสามีก็ไม่ชัดดิวะ เซ็งเลย…

มานั่งนึกๆ ดู โห… แบบนี้เราก็มีของต้องซื้อใหม่เพิ่มในลิสต์แล้วดิ ทั้งตู้วางทีวีใหม่ (จนป่านนี้ทีวีผู้น่าสงสารของอิชั้นยังวางอยู่บนพื้นอยู่เลย), โน๊ตบุ๊คใหม่, กล้องถ่ายวีดีโอ, DVD, สเตอริโอ, ไอพอด, PDA, กล้องถ่ายรูปใหม่ และแถมท้าย… ทีวีใหม่… (ดีที่ไม่ต้องซื้อรถใหม่ด้วย เฮ้อ...) แล้วแบบนี้จะเอาเงินที่ไหนกินข้าวฟระ เฮ้อ… -_-"