บังหน้า

พอขับรถเข้าไซท์ปุ๊ป เรารีบมองหานิสสัน เทียน่า อ่า… โชคดีจัง วันนี้พี่อองวินมาแฮะ หุหุหุ… เราเลยได้โอกาสถามเรื่องทัสมาเนียกับพี่อองวินซึ่งหน้า ไม่งั้นต้องคิดอีกหลายตลบว่าควรจะโทรไปถามพี่อองวินหรือป่าว เพราะมันดูจะออกนอกหน้าไปนิดนึง พอเราพูดถึงพี่อองวินขึ้นมา คุณยุทธ์เลยแซวว่า "หมู่นี้ไม่ค่อยเห็นหน้าคุณวินเลย เขาไปธุดงค์แล้วเหรอครับ" เราเลยแจกค้อนตาคุณยุทธ์ไป ๒ อัน แหม… พอกินข้าวเที่ยงเสร็จ เราก็ไปโบ๊ะหน้ารอประชุมกับคุณพี่น้ำพริกอ่อง อะฮ่ะ…

คราวนี้จังหวะดี เราได้นั่งติดกับพี่อองวิน เพราะตาคุณ ชช. เลือกนั่งอีกข้างนึง มันเลยเหลือข้างพี่อองวินอีก ๑ ที่ เสร็จเรา… รีบพุ่งเข้าไปนั่งทันที ก่อนที่คุณ ชช. จะเปลี่ยนใจ ก่อนประชุมเราถามพี่อองวินว่า เขายุ่งไม๊ หลังประชุมเรามีคำถาม ๒-๓ คำถามจะถามเขา เขาดูงงๆ คุณสุพจน์รีบหันมามองทันที กลัวเราจะหลอกถามเรื่องงานกับพี่อองวินหรืองัยนะ เราต้องรีบพูดว่า ไม่ใช่เรื่องงาน พี่อองวินเลยดูกังวลหนักขึ้นไปอีก อะไรวะ ยังไม่ได้จะขอแต่งงานซะหน่อย

ตอนประชุม คุณสุพจน์แซวเรื่องค่าเหล็กกับงานเพิ่มอีกล่ะ คุณ ชช. ก็บลัฟกลับว่า ก็ไม่เห็นมีเอกสารมาซะที คราวนี้คุณสุพจน์เลยหันมากัดคุณวินว่า เมื่อไหร่จะทำเอกสารซะที ใจดีเกินไปแล้ว (ใครลูกน้อง ใครนายกันแน่วะเนี่ย) คุณวินก็หัวเราะเขินๆ คราวนี้เลยโดนคุณสุพจน์ดุอีกรอบ เราเลยทนไม่ได้ล่ะ มาดุพี่น้ำพริกอ่องของเราได้งัย เลยต้องหันไปพูดเสียงเรียบๆ ว่า "คุณสุพจน์ นี่คุณพูดกับ EVP ของคุณอย่างนี้เหรอ" แกถึงยอมสงบ หนอย…

พอเลิกประชุม คำถามแรกของเรา คือ Have u ever been to Tasmania? คำตอบ คือ No! เราเลยต้องถามคำถามตามแผน ๒ (ดีนะเนี่ยที่แอบคิดเผื่อไว้ตั้งแต่เมื่อวาน หุหุหุ…) คือ แต่ยังงัยยูก็ต้องตอบคำถามไอให้ได้นะ ก็ยูเป็นออสซี่นิ ว่าแล้วก็ถามคำถามที่พอจะเดาคำตอบได้อยู่แล้วไปเรื่อยเจื้อย ตามด้วยคำถามที่ถามเผื่อปุ๊ก คือ พอจะแนะนำออสเตรเลี่ยนไวน์ได้ไม๊ แล้วแถมว่า "คุณวินจะฝากซื้อก็ได้นะคะ" แต่คุณพี่อองวินตอบว่า "ผมไม่ดื่มครับ เพราะผมถือศีล ๕ No alcohol ครับ" ฮ้าาาาา เคร่งไปไม๊คะ เอ… อย่างนี้ก็มอมเหล้าไม่ได้แล้วซิ สงสัยต้องเปลี่ยนไปใช้แผนยานอนหลับในน้ำส้มแทนซะละ เอ๊ย… ไม่ใช่ ขอโต๊ดดดด ลืมตัวไปหน่อย เอ… แล้วงี้เราจะซื้ออะไรมาฝากพี่อองวินดีล่ะ

ไม่รู้เพราะเราชวนแกคุยเยอะไปหน่อยรึป่าว แกเลยจะให้เราช่วยขายที่ของแม่บุญธรรมที่สุขุมวิท ๑๓ ให้ เสียดายที่ที่ดินเล็กไปหน่อยแค่ ๒๐๐ วานิดๆ จะขึ้นคอนโดฯ คงลำบากมาก เอ๋คงไม่เอา และพลัสฯ ก็คงไม่อยากได้ แต่ไม่เป็นไร ไว้เราจะลองปรึกษานกดู เพื่อพี่อองวิน หนูจะกระทำอย่างสุดความสามารถค่ะ!!!ก่อนแยกย้ายกัน เราถามพี่อองวินว่า สงกรานต์ไปเที่ยวไหน พี่น้ำพริกอ่องบอกว่า ไปจิ่วจ้ายโกว แหม… อยากไปด้วยจัง แต่ไม่กล้าถามต่อว่าไปกับครอบครัวเหรอ กลัวได้คำตอบปวดหัวใจ พอเราเล่าให้ฟังว่า ที่จริงเราอยากไปจิ่วจ้ายโก่วเหมือนกัน แต่คงไม่มีโอกาสได้ไปแล้ว เพราะป๊ากับหมะหนีไปเที่ยวกันแล้วไม่ยอมชวนเรา เราเลยไม่ได้ไป พี่อองวินพูดยิ้มๆ ว่า "Probably, they don't want to take a naughty girl with them." ทำเอาเราอึ้งไปเล็กน้อย แหม… เขินจัง… ในความเป็นจริงอิชั้นไม่ได้เด็กขนาดนั้นนะคะ แต่เราก็ยังไม่ลืมที่จะพูดปิดการสนทนาว่า "จบไซท์แล้ว ตกลงจะมีจัดทัวร์ไปไหว้พระที่ย่างกุ้งอยู่หรือป่าวคะ" พี่อองวินหัวเราะเขินๆ แล้วพูดว่า "อืม…" แล้วก็เดินไป เอ… แล้วตกลงจะได้ไปไหว้พระด้วยกันไม๊ละเนี่ย ไม่ได้ชาตินี้ ขอชาติหน้าก็ได้ค่ะ!