อย่างนี้เรียกซื้อที่แล้วค่ะ

แจ้บอกให้เรากลับหาดใหญ่ไปช่วยดูที่ เพราะได้ที่ดินน่าสนใจเหมาะกับการทำโครงการเล็กๆ ของธุรกิจครอบครัวเรามาอีก พอไปถึงหาดใหญ่ แจ้ก็ขับรถพาเราไปชะโงกดูที่แปลงนึง (ดูจากในรถ) แล้วก็ชี้ๆ ให้ดูว่า ที่เริ่มจากเสาไฟฟ้าต้นไหนไปถึงต้นไหน แล้วก็ขับต่อ เราก็เห็นด้วยว่าที่แปลงนี้สวย แต่ก็นึกในใจว่า เดี๋ยวรอดูให้เสร็จ แล้วค่อยคุยทีเดียวว่าจะ Approach แปลงไหนเป็นแปลงแรก เรากำลังนึกเพลินๆ แจ้ก็จอดรถบอกว่า ให้ลงมาเจอเจ้าของที่แปลงตะกี้ เราก็งงๆ แล้วก็งงหนักมากขึ้นเมื่อเห็นแจ้ยื่นเช็คค่ามัดจำที่ให้เขา เฮ้ย… คุณพี่ค่ะ อย่างนี้เขาเรียกว่า ซื้อที่แล้วค่ะ ไม่ใช่ดูที่!!! นึกในใจว่า ในที่สุดฝันก็เป็นจริง อิชั้นได้เป็น Developer จริงๆ แล้ว…. แต่ก็เครียด! ฮ่ะ! เครียด! แต่ก็ทำอะไรไม่ได้แล้ว ต้องเดินหน้าต่อลูกเดียว ไม่อยากคิดเลยว่า ช่วงงานโครงสร้าง อิชั้นจะต้องขึ้น-ลงกรุงเทพฯ บ่อยแค่ไหน… แค่คิดก็เหนื่อยแล้วววววววววว….