Tuesday, April 1, 2008

นังเย็นเอ๊ย...

เวลามีคนถามเราว่า เราทำอะไรอยู่ พอบอกว่าเป็นกรรมกร ก็จะโดนต่อว่าว่า ถามดีๆ ดันมาตอบกวนๆ ซะหนิ เราก็ได้แต่ยิ้มๆ นึกในใจว่า พูดจริงก็ไม่เชื่อ วันๆ เราทำอะไรนะเหรอ ถ้านอกเหนือไปจากงานตรวจและอนุมัติแบบ, งานประมูล-จัดซื้อ-จัดจ้างต่างๆ และงานไซท์แอดมินฯ ที่เราใช้ความรู้วิศวกรรมที่มีอยู่น้อยนิดมาใช้ในการหาเลี้ยงชีพแล้ว (ซึ่งเราค้นพบในเวลาไม่นานว่า มันง่ายกว่ามากเมื่อเทียบกับงานจิปาทะที่เหลือที่จะพูดถึงต่อไปนี้) ก็ยังมีงานไซท์แอดมินฯ ประเภท "จิปาทะ" อีกส่วนนึงที่อยู่ในความรับผิดชอบของเราด้วย ซึ่งส่วนที่ว่านี้ใช้เวลาไปซะ ๓๐% ของเวลาในการทำงานทั้งหมดของเรา แต่ถ้าเทียบความน่าเบื่อและน่าปวดหัวละก้อ… เราว่า มันคงปาเข้าไปซะ ๗๐% เห็นจะได้ละมั๊ง งานที่ว่านี่นะเหรอ เช่น

"เฮ้ยหนิง ประตูห้องน้ำตก" "ค่ะ"
"เฮ้ยหนิง มือจับประตูหลุด" "ค่ะ"
"เฮ้ยหนิง กระจกแตก" "ค่ะ"
"เฮ้ยหนิง ฟลัชวาวล์ค้าง" "ค่ะ"
"เฮ้ยหนิง ท่อแตก" "ค่ะ"
"เฮ้ยหนิง Gutter รั่ว" "ค่ะ"
"เฮ้ยหนิง น้ำไม่ไหล" "ค่ะ"
"เฮ้ยหนิง เติมน้ำบ่อบัวด้วย" "ค่ะ"
"เฮ้ยหนิง ได้เวลาต้องดูดส้วม (ให้โรงแรม) แล้ว" "เอ่อ… หนิงไม่ได้ทำงานให้โรงแรมนะคะ" และในใจพูดต่อว่า ใช่ว่าจ้างคอนซัลท์แล้ว จะสามารถใช้งานได้สารพัดนึกทุกอย่างนะคะ อิชั้นไม่ใช่ทาสนะคะ "เฮ้ย แต่อันนี้นายคุณรับปากแล้วว่าจะจัดการให้" "เอ่อ… เหรอคะ ถ้ายังงัยก็คงต้องได้แล้วค่ะ" ในใจพูดต่อว่า เดี๋ยวมาตอนบ่ายป้าจะด่าให้ ทีหน้าทีหลังก่อนจะรับปากอะไรกับโรงแรม ช่วยถามอิชั้นซะนิดเต๊อะ เห็นว่าอิชั้นว่างมากรึงัย เฮ้อ…
"เฮ้ยหนิง สถานฑูตฯ เขาบอกว่า ไฟถนนหน้าสถานฑูตฯ ดับ" "ค่ะ แต่เอ่อ… ทำไมเขาเปลี่ยนหลอดไฟเองไม่เป็นเหรอคะ แต่เอ่อ… ก็ได้ค่ะ"
"เฮ้ยหนิง ข้างบ้านเมลล์มาบอกว่า ควันไฟร้านป้าหน้าไซท์เราปลิวเข้าบ้านเขาวะ แฟนเขาแพ้ควัน" "ค่ะ" ในใจพูดว่า เป็นฝรั่งก็แล้วไป เป็นคนไทย ป้าจะด่าให้ ที่บ้านไม่เคยก่อไฟหุงข้าวรึงัยวะ

เรื่อยไปจนถึง…
"เฮ้ยหนิง ผมขับรถชนรั้วศาลพระภูมิ ซ่อมด้วยนะ แล้วฝากคุยกับโอนเนอร์เรื่องย้ายศาลพระภูมิด้วย" "เอ่อ พี่คะ ขับรถชนบ้านท่านแล้วหนี ยังไม่พอ ใจคอจะย้ายท่านออกจากบ้านอีกเหรอคะ เดี๋ยวนี้ พระ-เจ้าก็ไม่เว้นเลยเหรอคะ แต่ก็… เอ่อ… ค่ะ... ค่ะ"

และเรื่อยต่อไปจนถึง
"เอ่อ คุณหนิงคะ มีคนมาเมาอยู่ที่ร้านป้าค่ะ" "ค่ะ"
"เอ่อ คุณหนิงครับ ร่ม รปภ. ขาดแล้วครับ" "ค่ะ"
"เอ่อ คุณหนิงครับ ผมเข้าไปรดน้ำต้นไม้ไม่ได้ครับ" "ค่ะ" ในใจพูดว่า เอ่อ ไซท์ปิด ๓ วัน ไม่รดมัน มันคงไม่ตายหรอกมั๊งคะ ทีบ้านเพื่อนหนิง ไม่รดน้ำเป็นอาทิตย์ ยังรอดเลย แต่เอ… หรือต้นไม้โรงแรม ๕ ดาวมันจะ Sensitive กว่าต้นไม้บ้านๆ ฟระ
"เอ่อ คุณหนิงครับ ศุกร์นี้ผมจะได้เช็คไม๊ครับ" "เอ่อ… จะเช็คให้นะคะ" อันนี้บ่อยมากกกกกกก

และเรื่อยๆต่อไปจนถึง
"เอ่อ คุณหนิงไอไปประชุมไม่ได้ ยูช่วยจดมินิทให้ไอด้วยนะ" "เอ่อ… แต่นั่นไม่ใช่หน้าที่ของไอนะ" "อืม ไอรู้ แต่ไอไม่ว่างจริงๆ แล้วยูช่วยก๊อปปี้ Appendix C ให้ผู้รับเหมาที่จะมาวันนี้เซ็นรับรองด้วยนะ Appendix C นะ ซีแคทนะ อย่าก๊อปผิดล่ะ" "เฮ้ย…" "อืม ไม่ยากหรอกคุณหนิง ยูทำได้แน่นอน ช่วยหน่อยเถอะ ไอไม่ว่างจริงๆ" "แต่เอ่อ… ไอเป็นผู้ช่วยของณัฐพลนะ ไม่ใช่ผู้ช่วยโครงการ แต่… เอ่อ… ก็ได้ แต่ครั้งเดียวนะ เดี๋ยวไอโดนบอสไอด่าว่าไปทำงานคนอื่น" "Oh! Thank you so much, K.Ning" และจนถึงวันนี้ อิชั้นโดนนัง Edward หลอกใช้งานไปมากกว่า ๑ ครั้ง แน่นอน แต่งานนี้อิชั้นไม่ยักกะโดนนายด่า เพราะนายแค่พูดว่า "Edward นี่มันแย่จริงๆ แต่หนิงทำไปนะดีแล้ว ช่วยๆ กันทำ งานจะได้ไม่ช้า" อ้าว… เป็นงั้นไป…

และความที่เราพูดแต่คำว่า "ค่ะ" บ่อยๆ นี่เอง เลยทำให้เราเผลอไป "ค่ะ" กับคุณสุพจน์ (ผู้รับเหมา)ในเรื่องเคลียร์ไซท์ด้วย ทั้งๆ ที่เราบอกแกไปแล้วว่า ให้ทำอาทิตย์หน้าเพราะเราจะมีรถมาส่งของที่ออฟฟิส ซึ่งจะต้องฝ่าไซท์เข้ามา แต่พอแกบอกว่า "ใกล้ๆ คุณหนิงเตือนผมอีกทีแล้วกัน" เราก็ "ค่ะ" เสร็จแล้วก็มานั่งงงๆ อยู่ที่โต๊ะว่า เอ๊ะ นี่กรูเป็นเลขาฯ ของผู้รับเหมาด้วยเหรอเนี่ย… เอือกส์…

2 comments:

Anonymous said...

แต่ก็มิได้นำพา

me! said...

จิปาถะ ;)
เอ... หรือใจไปนึกถึง วิวาทะ ;)