พวกเราออกกันแต่เช้า เพราะต้องแวะคืนรถก่อนด้วย แต่ก็ไปถึงสนามบินก่อนเครื่องออก ๒ ชม. กับ ๗ นาที พวกเราเลยรีๆ รอๆ ไม่กล้าเช็คอิน กลัวโดนด่าอีก แต่พอดี จนท. มากวักมือเรียก พวกเราเลยเข้าไปเช็คอิน แต่ไอ้บ้าคนนั้นดันส่งพวกเราต่อให้ จนท. อีกคน และก็เหมือนเดิม มันไม่ให้พวกเราเช็คอินอีกหล่ะ อ้าว แล้วมาเรียกทำไมวะ กำลังงงๆ อยู่ ก็พอดีเหลือเวลา ๒ ชม. พอดี คุณพี่เลยให้เช็คอิน เฮ้อ… ตรงเวลาจริงๆ เลยนะคะคุณพี่
ในสนามบินมีร้าน Duty Free อยู่ ๓ ร้าน เลยซื้อของกันนิดๆ หน่อยๆ ทิ้งทวนกันก่อนขึ้นเครื่องไปเมลเบิร์น และที่สนามบินเมลเบิร์นนี่เอง เราก็ได้ซื้อครีมรกแกะตามที่หมะสั่ง แถมได้ยี่ห้อตามที่บอกซะด้วย แต่ราคามันถูกกว่าที่หมะบอกเรามามาก เราเลยลังเลใจซื้อมาแค่ ๔ กระปุก และได้ไวน์มาให้พี่ณัฐกับริทซี่ เรียกว่าช้อปกันจนหยดสุดท้าย ส่วนปุ๊กอยากซื้อกระเป๋า แต่เราหักห้ามไว้ เพราะเราว่า ถ้าซื้อใบนี้ในราคาเท่านี้ สู้ไปซื้อ Ragazze ดีกว่า แล้วก็ได้เวลาขึ้นเครื่องกลับ กทม.
๓ ทุ่ม เครื่องก็มาถึงกรุงเทพฯ โดยสวัสดิภาพ แล้วปุ๊กก็มาส่งเราที่คอนโด เป็นอันจบทริปทัสมาเนียเที่ยวทรหด ๑๐ วันแต่เพียงเท่านี้ เฮ้อ… เที่ยวจนเหนื่อย…
ปล. เนื่องจาก Blogger อนุญาตให้โหลดรูปได้แค่ 5 รูปต่อครั้ง เราเลยรวมภาพขำๆ เก็บตก รวมถึงภาพตามคำขอเอาไว้ในวันนี้แทน ๕๕๕...
4 comments:
ป้าหนิงเชยจริงๆ ถ้าต้องการโหลดรูปมากกว่า 5 รูป ก็ โหลดเข้าไปก่อน แล้วก็กดโหลดรูปใหม่อีกรอบซิคะ หุหุหุ
อ้าวเหรอ ไว้ต้องลองดูใหม่ พอดีวันก่อนโหลดรูปผิดๆ ถูกๆ แต่ทุกครั้งที่โหลดใหม่ มันทับรูปเดิมอ่ะ
ปล. รูปปุ๊กยืนตัวเอียงนี่ เบื้องหลังขำมากเลยนะ ขอบอกกกก ; D
เขียนไปได้ไง 10 วัน :P
Post a Comment