ซับโปโร - Snow Festival

บรรยากาศตอนกลางคืนส่วนน้ำแข็งแกะสลัก


Whale In the City!

หน้าร้านขายอาหารทะเล (เหมือนไม๊?)

บรรายากาศกลางวันส่วนหิมะ

แชมเปี้ยนชาวไทย (2 ปีซ้อนอีกตะหาก!)

ขออีกรูปสำหรับปลาตัวโปรด (อีก 3 วัน จะได้ไปดูตัวเป็นเป็นๆ ที่ Osaka Aquarium แล้ว หุหุ...)

เช้ามามีแต่คนแซวที่เราหายตัว CM กับ PK ใส่ไข่ใหญ่ว่า เราหายไปกับเพื่อนหนุ่มชาวญี่ปุ่น เออ... เอากันเข้าไป และเนื่องจากงานนี้ส้มหล่นใส่ MTL เขาเลยได้มากัน 5 คน แถมยังสนิทกับเจ้าภาพมาก่อนแล้วด้วย เพราะมากันหบายหนแล้ว เมื่อคืนหนุ่มๆ เลยไปคาราเกะกัน โห... ใช้ได้เลยนะเนี่ย ขนาดบนเครื่องก็ไม่ค่อยได้นอนกัน ที่เราประทับใจ คือ ไอ้เจ้าอาทิตย์ซัง มัน entertain พวกพี่ๆ ด้วยการร้องเพลง Bohemian Rhapsody โชว์ แหม... ใช้ได้เลยค่ะคุณน้อง

ก่อนขึ้นเครื่องมีร้าน Tokyo Banana มีคนบอกว่า เค้กที่นี้อร่อยมาก และมีที่โตเกียวที่เดียวเท่านั้น เลยซื้อกันใหญ่ เราเลยเอากะเขาด้วย ตัดภาระเรื่องของฝากไปได้ 1 เรื่อง เที่ยงก็ไปถึงซัปโปโร (เครื่อง ANA เจ๋งดี มีทีวีให้ดูภาพด้านหน้าที่กัปตันดู เราเลยได้เห็นภาพรันเวย์ด้วย ตื่นเต้นดี) พอมองลงไปก็เห็นสีข้าวเต็มไปหมด คนละอารมณ์กับโตเกียวมาก ตอนแวะกินข้าวเที่ยง เลยออกไปถ่ายรูปกันใหญ่ เราก็ไม่เคยเห็นหิมะหนาขนาดนี้เหมือนกัน เลยออกไปถ่ายรูปใหญ่แบบไม่กลัวหนาวตาย

แล้วก็ดิ่งไปที่งานในเมืองเลย มีรูปปั้นทั้งแบบรุ่นใหญ่และรุ่นเล็ก และมีแบบใหญ่เป็นเวทีด้วย (สูงตั้ง 15 เมตร) ถ่ายรูปกันเพลินเลย แต่ก็ไม่วายแอบเม้าท์คนญี่ปุ่นที่มาแกะน้ำแข็งเป็นรูปหงษ์คู่ หรือปลาคู่ว่า โคตรจะบ้านๆ เลย แบบนี้ที่บ้านไอน่ะ เขาแกะเล่นในงานแต่งงาน ครึ่ง ชม. ก็เสร็จแล้ว แกะทุกวันเลย เอามาออกงานได้งัยเนี่ย เอิกส์ๆๆ ส่วนการประกวดปีนี้คนไทยได้ที่ 1 อีกแล้ว (ไม่รู้ไปแอบซ้อมปั้นกันตอนไหน)
ตอนเย็นเขาเลี้ยงเนื้อเจงกิสข่าน (เนื้อแกะย่าง ซึ่งกลิ่นโคตรจะติดตัว เหมือนไปกินหมูกะทะยังงัยยังงั้น เราละเซ็ง เพราะต้องทนใส่เป็ดกลิ่นแกะกะทะไปอีกตั้ง 2 วัน) กับเบียร์แบบ Un-limit พอกินไปซักพัก ชาวคณะก็เริ่มมัน เริ่มตะโกนว่า “Daikin No. 1!” คัมไป... หมดแก้ว... เป็นที่ถูกใจเจ้าภาพมากกกกกก... ตอนแรก PK ไม่ขำ หันไปมองหน้าไอ้คนพูด เพราะมันเป็นคอนซัลท์ที่ช่างไม่เป็นกลางเอามากๆ ปรากฎว่า ไอ้หมอนี่ไม่สำนึก หันมาพูดต่อว่า “ของเขาดีจริงๆ นะ” ทำเอา PK อึ้งไปเลย เรางี้ขำก๊าก เลยช่วยต่อมุขให้เฮียโดยการนำทีมชูแก้วว่า “Daikin No. 1! คัมไป!” ฮ่าๆๆ

เราได้นอนที่นี้ 2 คืน เลยรื้อของอย่างสบาย ต้องขอสารภาพว่า เราชอบส้วมญี่ปุ่นมากอ่ะ อุ่นมาก นั่งสบาย ส้วมสาธารณะก็ยังสะอาดกว่าที่ส้วมที่ออฟฟิสเราอีกไซท์อีก แถมที่ชอบโรงแรมนี้อีกอย่าง คือ มีเก้าอี้นวดให้ด้วย นี่ถ้าผู้ว่าเห็น คงน้ำลายหก ตอนแรกเรากะไม่ลอง เพราะก็ไม่ได้ชอบนวดเป็นทุนอยู่แล้ว แต่พอเห็นตา สภ. ทำตาเป็นประกายแคนดี้จอแก่นตอนพูดถึงเก้าอี้นวด เลยลองดู โห... พระเจ้าจอร์จ มันยอดมากจริงๆ ค่ะ อยากมีไว้นวดเล่นจริงๆ ตอนนวดน่องเนี่ย สบายสุดๆ จริงๆ เลย...